Σαν τις σταγόνες της βροχής είναι οι στιγμές που φεύγουν πέφτουν στο χώμα χάνονται και την ζωή σου κλέβουν Ποτίζουν με την δρόση τους τα λούλουδα του κάμπου τα πέταλα ανοίγουνε τα χρώματά τους λάμπουν Είναι ρυάκια που κοιλούν στις τραχηλές κοτρώνες αργά σμιλεύουν τις γωνιές σ'αυλές και σε στρατώνες Και όταν τα σύννεφα τα δεις μέσα τους να'ναι άδεια να ξέρεις πως γεμίζουνε του Άδη τα πηγάδια.
Ευχαριστουμε για την αποδοχη!!!