Published 17 χρόνια πριν in Rock

Διάψευση

  • 1,071
  • 0
  • 0
  • 0
  • 2
  • 0

Στίχοι

										«Στους νοσταλγούς της ουτοπίας»

Να ξέρεις πως τα φώτα σαν σιγήσουν
θ’ απλωθεί μια απέραντη σιωπή
και η φωνή σου θα χαθεί κάπου στ’ αστέρια.
Να μην προσμένεις αλλη πια ανατολή
σαν η πνοή σου εγκλωβιστεί στου Άδη τα λημέρια

Δεν θα φανείς αλλοτε πια
δεν θα βαρύνεις πια με βήματα τους δρόμους 
το αγγιγμα του έρωτα δεν θα γευτείς ξανα.
Θα ξεβράστείς σε μια αφιλόξενη πατρίδα
σε μια απέραντη θλιμμένη ερημιά.

Μεμιάς από τη μνήμη θα σβηστείς 
τα χνάρια σου σα πλοία θα βουλιάξουν
σαν άνεμος θα σβήσεις στο κενό.
Όσα αφήσεις πίσω σου αμέσως θα ρημάξουν
της λησμονιάς και της φθοράς θα σύρουν το χορό

Στα χείλη των ανθρώπων θα στεγνώσεις
τ’ όνομα σου υδρατμός στον ουρανό
στη φθορά θα χαριστούνε κι όσα είπες. 
Ολάκερος ο κόσμος σου ανδρείκελο γυμνό 
τα πρόσκαιρα σου όνειρα, οι προσφιλείς σου λύπες 

Σαν ξεκινήσεις το στερνό σου το σεργιάνι
σκιές θα γνέφουνε, θα σ’ αποχαιρετούνε
οι μνήμες που παράτησες μεμιάς θα εκραγούνε
και θα σαλπάρεις προς ανύπαρκτο λιμάνι

Μετέωρος Άγγελος									

:
/ :

Queue

Clear