Στίχοι

										Κάθε βράδυ το φεγγάρι σα θωρώ,
σκέφτομαι εσένα και τα παλιά αναπολώ.
Ζευγαράκια δίπλα μου, περνάνε και γελούν,
στην πληγωμένη μου καρδιά λόγια δεν χωρούν.
Στην πλατεία συνέχεια καρτερώ, να φανείς, ένα δείλι βροχερό.

  
Και σαν θα μπαίνει η Άνοιξη τη γύρη σου θα αναζητώ,
σαν μέλισσα τρελή σε κάμπο ευωδιαστό.
Προσμένοντας το Καλοκαίρι πάλι για σένα θα ρωτώ,
κι αν δεν σε βρω, Θεέ μου, "ρίξε μαχαίρι να κοπώ".

Θέλω της ψυχής σου τον Έρωτα να ζήσω,
για αυτό έλα απόψε και όλα τα παλιά θα σβήσω.
Στου ονείρου μου την άκρη να με ταξιδέψεις,
να σε ρωτήσω τι να κάνω για να με πιστέψεις.
Όταν θα σου λέω το «Σ’αγαπώ», όνειρο είναι θα πω.
  


Και σαν θα μπαίνει η Άνοιξη τη γύρη σου θα αναζητώ,
σαν μέλισσα τρελή σε κάμπο ευωδιαστό.
Προσμένοντας το Καλοκαίρι πάλι για σένα θα ρωτώ,
κι αν δεν σε βρω, Θεέ μου, "ρίξε μαχαίρι να κοπώ".