Στίχοι

										πονά η σιωπή
πιο πολύ κι απο μία σκληρή κουβέντα
όταν η μοναξιά σου παίζει
ακομπανιαμέντα

κι εγώ μικρός
τον κόσμο τούτον για να τον αλλάξω
κι αδύναμος σε μια στιγμή
ότι με πλήγωσε να το πατάξω

με πολεμούν
όλοι όσοι νόμιζα πως ήταν φίλοι
και μου ζητούν,λες και μπορούν
να χρεωθώ ότι άδικο κι αν έχει γίνει

προσπάθησα
τη ζωή μας με φως να φωτίσω
περπάτησα στα σκοτεινά
μονάχος ,ξημέρωμα πίσω

νικήθηκα
κι όμως όρθιος πάντοτε μένω
στα Κύθηρα που ονειρεύτηκα
θα φτάσω επιτέλους εφέτος


νιώθω κενός
"να μη μιλάω ,να μη λαλάω
να μην τραγουδάω
μόνο να κάθομαι σε μια γωνιά"
..και να ονειρεύομαι..
ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ
γιατί το όνειρο
δεν μπορεί κανείς να μου το πάρει
Είναι δικό μου το όνειρο