Στίχοι

										Δε σ'έχω ξανά 
δεν είμαι εκεί να σ'αγαπάω 
μου λες λόγια σκληρά 
μου λες να μη σε ζητάω 
κι εγώ συνεχίζω εδώ 
πάντα εδώ να νιώθω τον πόνο 
και την χαρά σου 
να με σκοτώνεις κάθε φορά 
που με διώχνεις μακριά σου
να με μισώ ξανά 
που είμαι σ'άλλη αγκαλιά 
που ψάχνω το όνομά σου 
γραμμένο να διαβάσω 
όπου πηγαίνω, 
όπου ακολουθώ τα βήματά μου 
να σε ψάχνω στη ζωή μου 
μα εσύ να βρίσκεσαι 
μόνο μέσα στην καρδιά μου
να σου φωνάζω πως σ'αγάπησα 
και εσύ να μην μ'ακούς 

να με μισώ κάθε φορά 
που η καρδιά μου πάει να σπάσει 
να με μισώ όταν το σώμα μου 
θέλει να σου παραδοθεί 
χωρίς φραγμούς 
να με μισώ ξανά 
γιατί πίστεψα πως θα σε είχα 
όποτε γυρνούσα στις παλιές αναμνήσεις 
να με μισώ που τα λόγια έχουν στερέψει 
και δε βρίσκω άλλα 
για να εκφράσω τι έχω νιώσει
άλλη μια βραδιά κάθομαι 
και γράφω στίχους 
που ποτέ δε θα ακουστούν 
και κανείς ποτέ δε θα νιώσει 
πώς ένιωσα εγώ για σένα 
Πώς νιώθω τώρα 
που γράφω λέξεις
χωρίς αρχή και τέλος
 
Θέλω να σκίσω το χαρτί 
και να το κάψω 
Θέλω ν'ανάψω 
ένα ακόμη ένοχο τσιγάρο 
Θέλω ν'αφεθώ στον καπνό 
που βρίσκεται φυλακισμένος 
στον κόσμο μου και 
κανείς ποτέ δε θα τον μυρίσει. 
Κάθε φορά που γράφω στο χαρτί 
τελειώνει με τον ίδιο γνωστό τρόπο 
Χωρίς νόημα. Χωρίς τέλος.
Με μια υπόσχεση φοβισμένη 
ότι θα υπάρξουν κι άλλες σελίδες
φτιαγμένες από πάθος.