Γυρνάω στο κόσμο μοναχός την σκέψη παίρνω βόλτα όλα φαντάζουνε αλλιώς δεν είναι σαν και πρώτα Σέρνω τα βήματα βαριά δεν βλέπω που τραβάω είναι το πάθος μου σκλαβιά κ’ ακόμα σε ζητάω Ψάχνω συνέχεια να σε βρω τον πόνο μου να σβήσω μου έχεις πάρει το μυαλό γύρνα κοντά μου πίσω Κι όσο εσύ αδιαφορείς για σε εγώ πεθαίνω μ’ εκείνο που έμαθα χωρίς δεν ζω και περιμένω Έχω ανάγκη να σε δω έστω και για λίγο να σου πω πως σ’ αγαπώ κι απ τη ζωή ας φύγω Την κάθε νύχτα μοναχός γυρίζω με τα λάθη με συνοδεύει ένας λυγμός αγάπης μου τα πάθη Σε κάθε βήμα πιο πολύ δεν ξέρω τι μου φταίει είν’ η απουσία σου πληγή και φλόγα που με καίει Τρικυμία μες το μυαλό η σκέψη μου σε σένα υπάρχει ανάγκη να σε δω φωνάζω πικραμένα Κι όσο εσύ αδιαφορείς για σε εγώ πεθαίνω μ’ εκείνο που έμαθα χωρίς δεν ζω και περιμένω Έχω ανάγκη να σε δω έστω και για λίγο να σου πω πως σ’ αγαπώ κι απ τη ζωή ας φύγω
Πάντα η πανσέληνος θα μας φωτίζει κι ο έρωτας άγγελος αστέρι θα στολίζει τα όνειρα θα χουν χίλια χρώματα στο Παράδεισό μας , στα ουράνια σώματα
ΕΤΣΙ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ....ΦΟΒΕΡΟ....ΤΕΛΕΙΟ...ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΚΟ...ΒΓΑΖΕΙ ΟΡΓΗ ΚΑΙ ΠΟΝΟ! ΜΕ ΑΓΓΙΞΕΣ!ΜΠΡΑΒΟ !
για φερε απο δω το καινουργιο με τον ωραιο τιτλο αντεεεεεεεεεεεεε
να χτίσουμε μιά αγάπη! Τυχερός ο τύπος!! Καλησπέρα, κούκλα μου!1
ελενιτσα τι να πω? παντα σωστη αψογη γλυκεια φιλακια