Lyrics

										Τα μάτια μου δακρύζουνε γυαλιά
Κομμάτια ουρανού πυρακτωμένα
Τα χέρια μου σφραγίζουνε γροθιά 
Τσακίζουν του καιρού τα γαμημένα
Τα τζάμια μου καπνίζουνε βαριά
Τσιγάρα καταπίνω με φαρμάκι
Η νύχτα μου με πνιγεί σαν θηλιά
Δεν φτάνει μια ανάσταση μονάχη…

Πικράθηκε του κόσμου η αυγή
Και στάζει το φεγγάρι αγωνία
Μου στέρεψε κι ετούτη η ζωή
Δεν έχω πια καινούρια ευκαιρία
Αντάμωσε ο χρόνος το κενό
Βαριά με αλυσίδες το ζαβώνει
Λερώνει η αγάπη τον Θεό
Κι ο διάολος την νίκη του χρεώνει…

Περπάτησε ο έρωτας γυμνός
Γδαρμένος απ’ της μοίρας του τα νύχια
Επάνω στα συντρίμμια μοναχός
Σαν άντρας που πεθαίνει από συνήθεια
Κι απόμεινε μονάχα μια σκιά
Το άρωμα, η γεύση κι η αρμύρα
Τοπία του μυαλού μου μακρινά
Με σάβανα τυλίχτηκα και μύρα…