Στίχοι

										Της ζωής τα σκοτάδια χαθήκαν 
Όταν έλαμψες μπρος  μου εσύ 
Φυλακών τα κελιά ανοιχτήκαν 
Μιας και τ’ ένα κατέχεις κλειδί. 
 
Δεν υπάρχει στον κόσμο ελπίδα 
Έτσι θέλουν να λεν οι πολλοί 
Μα τα μάτια μου ανοίξαν και είδα 
Η αλήθεια δεν ειν’ στο πολύ. 
 
Η αλήθεια βαδίζει στους δρόμους 
Με φτωχή ταπεινή φορεσιά 
Δε φοράει χρυσάφι στους ώμους 
Σαν μιλά δε χαϊδεύει αυτιά 
 
Δε γιορτάζει γιορτές κι επετείους 
Όπου πάει δε ζητά την πρωτιά 
Προσκυνά της ζωής τους Αγίους 
Που ξυπνούν το πρωί για δουλειά 
 
Η αλήθεια βαδίζει στους δρόμους 
Το κεφάλι κρατώντας ψηλά 
Δε χωρά σε ανθρώπινους νόμους 
Γιατί αλήθεια στον κόσμο είναι μια 
 
Τα πυκνά τα σκοτάδια χαθήκαν 
Όταν έλαμψες μπρος μου εσύ 
Του μυαλού τα κελιά ανοιχτήκαν 
Μιας και τ’ ένα κατέχεις κλειδί