Lyrics

										σχολίαζα στον ξύπνιο μου
έρημο εφιάλτη
και σπουδασά στον ύπνο μου
το ονείρο την απάτη

πριγκηπές και ιππότες
κουρέλια από συννεφα
και σκλαβωμένοι σπουργίτες
να φτάνουνε τα πήγματα

κι αγκάλιασα τα φυλλά σου
φίλησα τον κορμό σου
και μιλήσα στον ίσκιο σου
στον ήλιο που σου φέγγει

έρημό το κρεβάτι μου
μονάχα ένα σεντόνι
να με σκεπάζει στα κρυφά
όταν αυτή κρυώνει
και έζωσα τη μέση σου
μια διαμαντένια ζώνη
και φίλησα τον ίσκιο σου
που μένει εκεί και τρέμει

και σαν ιππότης ξύπνησα
σε ξύλινη προβλήτα
πολέμησα το διαολό
πολέμησα την ήττα
και έφτασα στα δικτύα
που ρίχνουν οι ψαράδες
και τα πουλιά ελευθέρωσα
και τά πουλια πετάξαν

και έφταξα εκεί ψηλά
ψηλά να αγναντεύω
τον ερώτα που μού δωσές
τον φίλησα και τον προσέχω

το ερήμο κρεβάτι μου
γέμισε με μπετόν
και εκλείσε ο πόνος μου
σ'ένα κεφάλαιο
κεφάλαιό ένος παραμυθιού
που τώρα έχει καεί
και μένει εκεί να πρόσκηνα
να βρίσκει αφόρμή

έφηβος είν'ό έρωτας
κανένας δεν τον ξέρει
μονάχα οτάν σ'αγκάλιασα
και έφυγάν οι ξένοι
άδεια και τα φεγγάρια μου
άδεια και η ζωή μου
που τη γεμίζεις μ'όμορφια
και είσ'εδώ δική μου...