Published 16 χρόνια πριν in Rock
ΕΝΟΤΗΤΑ 2 (ΤΕΡΕΖΑ- Ρε σεις παιδια! - Bon Vivre-Τι ωραια-ωραια εδω!- Δικαιωση-Τι θες; - Κουκλα Ιαπωνική- Σπασμενες λεξεις-Δεν Αντεχω αποψε-Επιστηθιοι φιλοι μου- Το τελευταιο Κοκκινο)
- 659
- 0
- 0
- 0
- 45
- 0
Στίχοι
ΤΕΡΕΖΑ Θέλω μια έμπνευση Θέλω μι’ ατάκα Θέλω μια λέξη…Θέλω! Θέλω την πρεζα μου , ωραία μου Τερέζα.. Με εσένα θα ασχοληθώ μετά… Να ξέρω πρώτα , πως πήγα λίγο πιο μπροστά Το σεξ μετά Τερέζα ! Είπα μετά!.... Εκτός αν έχεις , κάτι δυνατό να πεις , έλα και πες ! Αλλιώς βγάλε τον σκασμό Τερέζα ! Και σου υπόσχομαι , πως αν φτιαχτώ , Θα είναι όλα πιο καλά….. Πιο βάρβαρα τα μουγκρητά Κι η εκσπερμάτωση πιο θρυλική Το βράδυ πιο μακρύ…. Ξέρω , βαρέθηκες Τερέζα…. Το ίδιο πάντα πήδημα , από νεκρό Και θέλεις επιτέλους κάτι ζωντανό Έτσι Τερεζα ; Πες… Πανέμορφη Τερεζα… Κακάσχημη Τερεζα , πόσο κακάσχημα κοιτάς… Σαν γκόμενα κοιτάς Τερεζα…… Λάθος κοιτάς…. Δεν βλέπεις κάτι το κανονικό…. Εδώ είναι άλλο …κάτι παρανοϊκό…. Ααααχ !...αυτά τα βίτσια σου Τερεζα… Θα σε φαν ! Μικρό μυαλό , που αρμενίζει σε γκρεμό Πανέμορφη , κατάχαζη , αισθαντική Βιτσιόζα , βιρτουόζα ! … Μα εδώ , πάλι στο λέω ! Δεν είναι σαν αλλού…. Που πας Τερεζα ; Που; Ρε σεις παιδιά …. Ρε σεις παιδιά ….Τόσο καιρό δεν καταλάβατε ,τι κάνω εδώ? Τι θέλετε , να γράψω ?…Το μπορώ ! Ροκάκια , εναλλακτικά , μελό ? Αν θέλετε και λαϊκά , και ετούτο το μπορώ Θέλετε ερωτόλογα ? θέλετε δηθενίες ? Θέλετε αριστουργήματα , θέλετε μαλακιες? Όλα εδώ !!! Τα κόβω και τα μαχαιρώνω εγώ! Και , άλλο βαριέμαι ,δεν μπορώ, που όλο με κολλούνε Παρά πολλοί μου φίλοι και καλοί άλλο μην ασχολούμαι, με καντζαράκια , με κακούς , με ατάλαντους με χαμηλούς… Όχι ρε φίλοι…..Τέλος πια …….Αυτό θα κάνω πάντα… Θα κάτσω εδώ ! Να φάω όλο το σκατο Κατουρο ναναι το ποτό! Εγώ εδώ ανήκω ! Περπάτησα όλων των ειδών , τα ακριβά σαλόνια , Σε ένα , πουστης είτε σοβαρός , δεν έβαλε, πολύχρωμα μπαλόνια Άοσμα όλα , χλιαρά ,αν και με φώτα , με μάρμαρα οβαλ Κυριούλες , με ροζ επιδερμίδα , στο βάθος όμως tres banal…. Και πριν με γράψει , για κακό η εφημερίδα Έτσι αποσύρθηκα , στο βρώμικο τεκέ, Των τίμιων εκείνων , παραφρόνων που ρίχνουν την ψυχούλα τους Στον τρύπιο τενεκέ , των παραπόνων….. Κι άλλο μη με κολάζετε Μόνο να ευχηθείτε Κι αντί για συμβουλές Πέστε μια λέξη , για τον φίλο σας, στις προσευχές….. Όταν θα φάω όλο το σκατο Το κάτουρο όλο , όταν πιω Όταν θα γίνω απών Ένα αμήν να πείτε Κι εσείς να επιζείτε Αυτός ! είναι ο δικός μου ο αγών! Έτσι απλά , ας το δείτε …. Όταν θα διακόψω και αν ... Όταν θα εγκαταλείψω και αν ... Εγώ μονάχα , θα το πω Ως τότε κάνζταρους θα κυνηγώ Και λουλουδάκια , θα φιλώ.. Εδώ!...Στον τόπο αυτό Το μαγικό Τον επαρμενο Μα τόσο αληθινό! Τον άγιο Τον τρύπιο Τον λεπρό Ο, τι καλύτερο και πιο αισχρό Το βρήκα εδώ ! Μονάχα ετσι , μπορω τώρα να ζω! Το λέω ,το φωνάζω , περήφανα κοιτώ…. Και αφού κι εσείς εδώ…. Αλήθεια , γιατί ντρέπεστε ? Ελεύθερα , λοιπόν, να εκτρέπεστε…. Ποιος θα μας δει ? Αφού εσύ , είμαι εγώ ! Ότι καλύτερο , εδώ !… στον τόπο αυτό , τον διεστραμμένο, Μα πάντα ζωντανό!.... Καταραμένο! Ωωωωω!!! Μια περίεργη ηδονή με διατρέχει Που πλήρωσα , την τελευταία δόση , Σαν επισκέπτης , που φεσώθηκε το νοίκι Έτρεξαν οι ένοικοι , ποιος πρώτος θα ενδώσει….. Μονάχα είπαν…. Ωωωω! Τι ωραία-τι ωραία ! Τι δροσερά , που βρέχει το φτισίδι Όλα ηρθανε , ως είθισται μοιραία ! Θεσπέσια μουσική , ετούτο το βρισίδι! Όμως… Περίεργη ηδονή με διατρέχει Οδύνη ούτε θυμός , με κατατρέχει Μάλλον που το ήξερα…. Μάλλον που το περίμενα Μάλλον , που ξεφορτώθηκα ετούτη την ευθύνη Που καίρια πριν λαβωθώ , διασώθηκα απ τη Μήνη Των άθεων και των θεών Πριν τίποτα στα μέσα μου να μείνει…. Τώρα μπορώ να κάνω Αχρέωτα και δίχως επιτήρηση Εγώ στην τρέλα μου Εσείς με την συντήρηση Κανένας η σωστός , Δεν θα προβάλλει ,αντίρρηση Ωωω τι ωραία-τι ωραία! Τώρα εσείς ! αόρατοι και ορατοί μου φίλοι ήρθε η ώρα να πιάσετε δουλειά , Εγώ στη ξάπλα , στην αιώρα Με μέλι , με σταφύλι και κρασιά Αέρα να μου κάνουν αιθέρια κορμιά Βγάλτε τα κάστανα εσείς, απ τη φωτιά Ωωωω! Τι περίεργη ηδονή ! Ωωωω! Τι ωραία , αόρατοι και ορατοί μου φίλοι Εσείς τώρα κουπί Εγώ κουνάω μαντήλι…… Τι ωραία - ωραία εδώ !! (μελοποιημενο απο τον Δ.Αβυδηνο) Στο κενό , διαλυμένος , πετώ Τι ωραία - ωραία εδώ !! Μια στον πάτο , μια στον Θεό Μα ποτέ μαζί σου …… Στην ρηχή τη ζωή σου… Καημένε μου εαυτέ … Σε έχω ξεράσει, εδώ και καιρό Αιμόφυρτο μόνο Σε σανίδι σινιέ να πατάς Με παντόφλα και πούρο Αβάνας Μιας ζωής πουτάνας αμφαζ , Όνειρα , που φύγαν μετράς Και το χρόνο Κι είμαι εδώ !!! τι ωραία που είμαι εδώ , μια στα ύψη , μια στο βυθό όλα τάχω δεν ψάχνω να βρω… ……………………. Δυο ακόμα βουτιές….. και τελειώνω! ......................................................................................................... Δικαίωση Δικαιώνονται , πάντα οι τρελοί Είναι αναίτιοι και δίχως αφορμή Αυθόρμητοι απρόβλεπτοι μα φυσικοί Ούτε μιζέρια , ούτε παρακμή Είδες ποτέ θέλω να πω , τρελό αλκοολικό ? Είτε τρελό πρεζόνι , είτε χασικλή , Είδες τρελό , να πέφτει σε μαστούρα ? Τον είδες ναι! μέσα την πόλη Όταν κατούρα Είδες ποτέ , τρελό χαφιέ Είδες ποτέ τρελό ατομιστή Η φοβισμένο η ναρκισσιστή ? Είδες ποτέ τρελό , να σε κοιτά σαν κοιμισμένο Είδες ποτέ τρελό , απελπισμένο ? Είδες ποτέ τρελό να κλαίει η ν απορεί ? Είδες ποτέ τρελό κουκούλα να φορεί?….. Είδες ποτέ τρελό , ν’ αφήνει διαθήκη? Σαν το χαζό , που νόμισε , πως κάτι του ανήκει Μόνο παρέες έχει λίγες ο καημένος Μα και εδώ , δικαιωμένος… Θα βρει , όχι πολλούς , δυο τρεις έστω , τρελούς Όταν οι άλλοι οι σωστοί , πολλούς και σάπιους σαν κι αυτούς…. Μεγάλο πράγμα , ο παρανοϊκός….. Πάντα ασύμβατος , μα πάντα εμπορικός Ποτέ , μα πάντα γραφικός θρασύς μα ωραίος και ποτέ απλοϊκός κι έτσι είναι πάντα αβλαβής ευχάριστος , ως κι επωφελής άλλοτε δάσκαλος , άλλοτε αφελής αθώος και φρενοβλαβής Και επανέρχομαι! Είδες ποτέ τρελό , για γκομενάκια Να γράφει ανούσια στιχάκια ? Είδες ποτέ τρελό Να δίνει βάση , σε μαλακισμένα ? Σ’ ελεφαντακια ναι! Άλλος σε αμίλητα Και άλλος , Σ’ αποκεφαλισμένα… ...................................................................................... Σημειωση (Θεωρώ , ότι η λέξη , είναι υπέροχη , ηχητικά και νοηματικά και κακώς παραποιήθηκε από τους εξυπνακιζοντες νεοέλληνες και κατηντησε βρισιά και ειρωνεία…….Στο , δέχομαι και την παράφραση ως δόκιμη , υπονοώντας τον χαζοχαρούμενο) ................................................................................................................................................................................................... ΤΙ ΘΕΣ ; Τι θες ; Τι θες , αλήθεια πες ; Αλήθεια , σαν βέλος αιχμηρή Η σύμβαση , αναπαυτική ; Τι θες ; Πες μου τι θες ; Αλήθεια , δεν τον βλέπεις τον ευτελισμό; Του δίκαιου , του λευκού και του ωραίου ; Τι κάθεσαι ;….Πες μου κι εμέ Εδώ , λοιπόν η αλέ…. Κι αφού διαισθάνομαι το ….. Πρέπει να πω το …. Και άφησε, ….. Και ποιος γαμεί εμέ Και ποιος εσέ Την ύστατη την ώρα , όμως …. έλα δες Ποιου πρόσωπο νεκρού χαμογελά Και όμορφα μυρίζει , Και ποιου σφιγμένο , τα ίδια αναμασά , Στο χώμα και σαπίζει ....................................................................................................... ΚΟΥΚΛΑ ΙΑΠΩΝΙΚΗ Αλήθεια πες μου εσύ… Εσύ! , εσύ! , ας κάποιος να μου πει… Πόσο θα κράταγες Πόσο θα σε συγκινούσε, Μια κούκλα ιαπωνική ; Πανέμορφη , μα σιωπηλή….. Ένα οργασμό ; Δυο ; Άντε και τρεις ;…. -Σε αγαπώ! Σιωπή!........... -Σε θέλω Σιωπή!.......... -Τελείωσες Γιαπωνέζα? Σιωπή?........ ………………………………………….. Σε αγαπώ , μα άντε και γαμή… Κρατά για δώρο μου , Ένα πολύχρωμο σκουφί …………………………. (Ακόμα και ο Πιερότος σε έχει βαρεθεί ) .................................................................................................................................. Σπασμένο τηλέφωνο Και μην το παίζετε παρθένες , κούκλες ιαπωνικές Δήθεν απ τα βρισίδια εύθραυστες και ντροπαλές…. Που ήταν η ευθιξία ? Όταν τσογλάνι φίλος σας , έθιξε , άλλον φίλο σας σωστό Κι εσείς , αντί να βγάλτε , έστω τον σκασμό , Το αγιοποιείτε…… Αυτό δεν συγχωρειται !…… Άντε , εμένα να με πείσετε, Μπρος στον καθρέφτη , τι θα έχετε να πείτε ?….. Απλά , εντέλει θα σας πω ….. Σε σας κούκλες υπέροχες Μα και στον άλλον , τον απαγχονισμένο Στα μάτια μου φαντάζετε , παιχνίδι εικονικό…. Σαν κουνελάκι , αρκουδάκι , σε λάθος σκηνικό Αποκεφαλισμένο ! Ώσπου ν ανακαλύψετε , την έννοια της συγνώμης Την έννοια της θυσίας , της σίγουρης της γνώμης . Υ.Γ 1….. Τα βρισίδια , δεν είναι δική μου ανακάλυψη….Είναι πανάρχαια… Και πολύ χρήσιμα , αρκεί να αποδίδονται , όταν πρέπει , εκεί που πρέπει…. Ιδιαίτερα , όταν συνακολουθούνται , από τις ανάλογες σχολιαστικές επεξηγήσεις… Δεν θα ευνουχίσω το πλούσιο λεξιλόγιο της Ελληνικής , για κανέναν λόγο….. Κανείς , δεν απευθύνεται νομίζω , σε έναν βιαστή , με διατυπώσεις του στυλ……..Το ίδιο , βέβαια ισχύει και για τους βιαστές των ιδεών και των ωραίων…… Υ.Γ 2... Τα γραπτά μένουν .............................................................................................................................................................................................. Σπασμένες λέξεις Σπασμένες λέξεις ………. Δίχως περιτύλιγμα… Τώρα…αιμόφυρτες αργοπεθαίνουν…….. Τώρα που ανθίζουν….τώρα και μικραίνουν….. Σπασμένες λέξεις………… Δίχως τατουάζ……… Τώρα ….που κάτι παν να πουν , τώρα …. σταματούν….. Σπασμένες λέξεις …. Που έγιναν έξεις ….. προβληματικές… Ένα χαμόγελο παιδιού ψάχνουν να βρουν , το τελευταίο ψέμα τους , να αγγίξουν…… Με το χαμόγελο…. Να ξεψυχήσουν….. Σαν νικητές………… ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΠΟΨΕ Δεν αντέχω απόψε , Να αγγίξω με λέξεις , τα νοήματα…. Έξω βλέπω κενό και μέσα φοβάμαι να δω….. Ξέρω.... είναι το ίδιο κενό , σε απαίσια σχήματα Παραβλέπω , λοιπόν , λουφάζω αμέτοχος….. σφυρίζοντας ποπ τραγουδάκια και βλέποντας μπάλα….. Δεν αντέχω απόψε…… Ένα χάδι δεν έχω…… Μια συναίνεση……. Θέλεις κάποιες φορές , Ένα φίλο αρχηγό , Να σου πει δυνατά…… Έλα κότα , σήκω ........ Εμπρός!.......... Πάμε γι’ άλλα Θέλεις κάποιες φορές….. Μία ένεση…. ΕΠΙΣΤΗΘΙΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ Επιστήθιοι φίλοι μου , Κάθε νύχτα επισκέπτες , Γιορτάζω απόψε…….. Έχω λόγο καλό ….. καβούρι φιλεύω και λευκό κρασί γαλλικό…… Γιορτάζω , που πάλι ερωτεύτηκα , τις σκιές και το χάος……. Επιστήθιοι φίλοι μου …….. Κάθε νύχτα επισκέπτες……. Φάτε πιείτε γλεντήσετε , όμως λέξη μη πείτε…… Επιστήθιοι φίλοι μου ! ……κάθε νύχτα επισκέπτες…. ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ,ΑΝ ΓΡΑΦΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ…… ΞΕΡΩ ΜΟΝΑΧΑ ΠΩΣ ΞΕΧΑΣΕΣ , ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙΣ…… ΤΩΡΑ……ΤΟ ΑΙΜΑ ΣΟΥ ΘΑ ΦΤΥΣΕΙΣ…….. ΕΚΕΙ …….ΣΤΑ ΣΚΕΠΑΣΜΕΝΑ , ΜΕ ΠΟΥΠΟΥΛΑ ΚΑΡΦΙΑ , ΠΟΥ ΤΟΛΜΗΣΕΣ……..ΜΕ ΜΕΝΟΣ ΝΑ ΚΛΩΤΣΗΣΕΙΣ…. ΚΑΙ ΤΟ ΓΡΑΦΕ , Η ΓΡΑΦΗ ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΛΗΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΛΑΚΤΙΣΕΙΣ…. ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΕΓΩΙΣΜΟ….ΟΛΑ ΤΑ ΕΓΡΑΦΕ…….. ΜΑ ΕΣΥ ΕΚΕΙ ……… ΤΩΡΑ ΤΟ ΑΙΜΑ ΣΟΥ ΘΑ ΧΥΣΕΙΣ ……… .ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΨΕΜΑ ΣΟΥ ΝΑ ΦΤΥΣΕΙΣ…… ΜΕ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΕΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ , ΔΕΝ ΤΑΒΑΛΕ ΚΑΝΕΙΣ…………… ΜΟΝΟ ΤΡΕΛΟΙ ΑΥΤΟΧΕΙΡΕΣ………….ΜΑΖΟΧΙΣΤΕΣ Η ΤΥΦΛΩΜΕΝΟΙ……………………….. ΟΧΙ , ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΕΓΩ……………………………………………………….ΤΩΡΑ …………………………………ΔΕΣΜΕ………………..ΦΤΥΝΩ……………………ΜΠΛΙΑΧ…………………………………ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΜΟΥ ……….ΚΟΚΚΙΝΟ…………ΜΕ ΑΙΜΑ ΚΟΚΚΙΝΟ………… ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΤΩΡΑ , ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΜΕΤΑ, ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΟΚΚΙΝΟ , ΘΑ ΛΕΩ ΠΩΣ ΦΤΥΝΩ……………
Δεν αισθάνομαι ικανός ειλικρινά να σχολιάσω!! "Και βλέπω ,από τώρα την ταφόπλακα να γράφει τ’ όνομα μου το μικρό . Τώρα , θα κλάψουν κάποιοι το νεκρό, μα οι πιο πολλοί , αδιάφορα , σαν τηλεθεατές θ΄ αλλάξουν γρήγορα κανάλι…."
Ζηλεύω αυτή την εσωτερική ομορφιά των ποιημάτων σου. Είναι αξιοσημείωτο ή αξιοθαύμαστο καλύτερα, το πως τολμά κανείς να «βουτά» τόσο βαθιά μέσα του και να καταγράφει όλα όσα αφουγκράζεται ακουμπώντας στου νου τα πέρατα και στης ψυχής τα ύψη! Χρειάζεται περίσσια τόλμη για να το κάνει κάποιος αυτό…και ‘συ αυτή την τόλμη την έχεις Τάσο. Πάρε λοιπόν τα δώρα σου αγκαλιά, όλη τη μέσα σου ομορφιά και όλες τις κραυγές σου και προχώρα, πολλά να δώσεις έχεις, γιατί όπως τόνισες σε ένα άλλο υπέροχο ποίημά σου, έστω κι’ αν χλόμιασαν απόψε τα κεριά, ποτέ σου ευτυχώς δε θέλησες, απ’ τη ζωή ν’ απέχεις!
Ακριβέ μου φίλε, Σε διάβασα απ'την ώρα που τ'ανέβασες καί δεν μπορώ να σού πώ πώς νοιώθω. Εισαι ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟΣ!!! Ενα κρεσέντο ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΣ ΜΟΝΑΔΙΚΟ. ΠΟΙΗΜΑ ΖΩΗΣ. ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΤΟ ΣΟΥ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. Ξέρω δακρύζουν οι καρδιές παντοτινά, Μα και γελάνε Μέσα απ' τον πόνο τους ξυπνάνε Πιο ζωντανές Πιο άυλες Πιο μυστικές Κι ας μ αποφεύγεις Θα ζεις Θα ζω Μαζί! Για πάντα!..... Και τώρα Και μετά….. Όταν.... θα μας καλέσει τελικά , η ουράνια η μπάντα…. Τα σέβη μου Φιλε.
Τάσο θα συμφωνησω με τον Δημητρη,γιά το ποσο ψηλά βάζεις τον πήχυ,αλλα ώς πρός τον επιλογο του κειμενου σου Αλλιώς , σε κάθε άλλη περίπτωση Θα είναι η ζωή μας , φυλακή Μια άτυχη , τυχαία σύμπτωση Μια ιστορική επιπλοκή… και ως πρός το αν αξιζει να ζει κανείς ελπίζωντας το ανελπιστο μαλλον διαφωνώ. Νομιζω πως αν κατορθώναμε όλοι να "πεθαίνουμε" κάθε μέρα τοτε η ζωή μας δεν θα'ταν φυλακή. Ιστορικη επιπλοκή όμως, νομιζω πως ειμαστε σε καθε περίπτωση όλοι.Ειτε παψουμε ειτε δεν παψουμε να επικοινωνούμε με το Ωραίο.Φιλιά.
Ο δυο Δημήτρηδες τα είπαν όλα. Εγώ θέλω να αναρωτηθώ με τη σειρά μου Τάσο: Ποιός αλήθεια ξέρει τι είναι "αυτό" απο μάς που γράφει; Είμαστε εμείς; Είναι οι πληγές; Είναι οι χαρές; Οι δικές μας; Των άλλων; Μάλλον όλ' αυτά και τίποτα απ' αυτά. Μην είναι εκείνος ο δάιμονας; Να τον ρωτήσω; Δεν μ' ακούσει όμως...Έχει βουτήξει στο χώμα και ψάχνει λέξεις σε αλλόκοτες πηγές!
Για καποιους η νύχτες ανοίγουνε, δρομάκια σ' ανόη/τους κόσμους! Και ειναι ψυχές που μοιράζονται μια ανάσα που αντέχει τους ΜΟΝΟΥΣ!!!! όχι για όλους ΕΥΤΥΧΩΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΝΥΧΤΑ ΑΝ ΟΝΕΙΡΕΥΕΣΑΙ.......
δεν θα συμφωνήσω, πως το συγκεκριμένο πλάσμα( δεν ξέρω πως αλλιώς να το αποκαλέσω, μιάς και δεν τολμά ούτε καν αυτό να μας αποκαλύψει, αν είναι άντρας ή γυναίκα), είναι καλικατζαράκι! Τουλάχιστον, όχι με την έννοια που εσύ πρώτος εισήγαγες εδώ. Κανένα καλικατζαράκι, δεν θα σχολίαζε επιλεκτικά ΜΟΝΟ μελοποιημένους στίχους, και μάλιστα συγκεκριμένων μουσικών! Κανένα καλικατζαράκι, δεν θα χάϊδευε μουσικούς, δεν είχε λόγο να το κάνει! Φίλε μου, εδώ συμβαίνει κάτι πολύ πιό σοβαρό, προχωρημένο κι επικίνδυνο! Εδώ σκύβει η goldy, στο αυτί των μουσικών, που αισθάνεται πως είναι κοντά στο ύφος του κολλητού της, και χτυπώντας τους στην πλάτη τους λέει: " Ρε φίλε, εσύ γράφεις υπέροχες μουσικές, κι έχεις εξαίσια φωνή! Τι ασχολείσαι μ' αυτούς τους άχρηστους καραγκιόζηδες στιχουργούς, ενώ υπάρχει ο ..θεός;" Τώρα θα μου πεις, ποιός θεός, και γιατί δεν τον αποκαλύπτει; Ε, φίλε είπαμε αν μη τι άλλο, είναι ευφυής! Δεν θα το έκανε, σ' αυτή τη φάση, τόσο απροκάλυπτα! Αν κάποιος όμως, είχε τη διάθεση και το χρόνο, να εντρυφήσει στα σχόλια της, θα ανακάλυπτε αρκετά ενδιαφέροντα πράγματα!! Πάντως, κοντός ψαλμός αλληλούια! Με τη βοήθεια καλών φίλων, που αυτές τις διασυνδέσεις μεταξύ niknames στο ιντερνετ, τις παίζουν στα δάχτυλα, σύντομα θα τα αποκαλύψω όλα, και θα γελάσει, κάθε πικραμένος!! Σε ευχαριστώ φίλε, για τη συμπαράσταση!
Αργώ λίγο...αλλά δεν ξεχνώ....κάποιες επαγγελματικές αλλαγές και ανακατατάξεις, θα με κρατήσουν ίσως λίγο μακριά σας...το σίγουρο είναι πως δε θα μπορούσα να αφήσω ασχολίαστο ένα τέτοιο ποίημα! Τι ‘νάναι η ποίηση;;; Ξέρεις πόσες φορές προβληματίστηκα... Ο Πωλ Βαλερύ σε μια σημείωσή του λέει: «Αν ένα πουλί μπορούσε να πει με ακρίβεια τι τραγουδάει, γιατί τραγουδάει και τι είναι αυτό που το κάνει να τραγουδάει, δεν θα τραγούδαγε»...κάτι τέτοιο πιστεύω συμβαίνει και με την ποίηση και τους ποιητές τις περισσότερες φορές. Εσύ βέβαια σ’ αυτό σου το ποίημα καταπιάνεσαι πιο πολύ με αυτούς που ποιούν ή πιστεύουν πως ποιούν κάποιου είδους τέχνη και θέτεις κάποια ερωτήματα και κάποιους προβληματισμούς....τέτοιους που κάνεις τον κάθε ένα να κοιτάξει στον καθρέφτη και να διερωτηθεί ποιος στ’ αλήθεια είναι....Αμετανόητος, ανέραστος, άθλιος κυνηγός μιας περιουσίας....ή όντως αυθόρμητος, απελευθερωμένος, με μια ανώτερη ανθρώπινη φωνή;;;...και καταλήγεις μ’ αυτή την όμορφη εικόνα της αξιοπρέπειας...αλήθεια για ποιους είναι αυτή;;; Μα ναι...γι’ αυτούς που σκύψαν το κεφάλι....μα όχι και τη μέση....και ‘γω το πάω πάρα πέρα Τάσο και σκέφτομαι πως ακόμη και τη μέση να λύγισαν, αυτοί οι λίγοι, οι πιο απλοί και οι πιο γενναίοι, δεν είναι που αφήσανε την αλήθεια να εκπέσει, μα είναι που γονάτισαν γι’ αυτή την προσευχή!
με τον Δημήτρη, αν και λίγη πείρα έχω, από ποιητές! Από που..ς και παιδιά, έχω λίγη περισσότερη!! Τα σέβη μου!!
Γιωργο συμφωνω με τα προσωπικα μηνυματα , που ειμαι καθετα εναντιον (εσυ δεν ελαβες ποτε απο εμενα), διαφωνω για τα σχολια , που ειμαι καθετα υπερ , οταν υπαρχει ομως λογος και αναγκαιοτητα....Βεβαιως , τα προσωπικα τηλεφωνηματα μεταξυ φιλων ειναι απαραιτητα , αλλα τα γραπτα μενουν.....Οσο για τα ακρα , εχω να σου πω , πως μια χαρα τη βρισκω εκει... Ειναι η μονη τοποθεσια , που μπορουμε , να ζησουμε αληθινα ...Οπως ακριβως ειμαστε , χωρις τις σκουριασμενες μασκες , που εγιναν δευτερες φυσεις μας.....Αλλωστε , μεσα απο τα συναισθηματικα βιωματα των ακρων , περνουμε τις μεγαλες αποφασεις της ζωης μας.....Εκει αγαπαμε , εκει μισουμε , εκει παιζουμε μουσικη , εκει γραφουμε τα ωραιοτερα εργα μας.....Εγω θα μενω στα ακρα...Και οσο αντεξω....Οταν θα λυγισω ομως , θα ερθω να το δηλωσω.....Να μην υπολογιζει κανεις σε εμενα.....Αλλωστε δεν υπαρχει πιο ανηθικη πραξη , απο το να πρατουμε αντιθετα , απο τα λογια των τραγουδιων μας.....Κατι σαν κιβδηλα κυμβαλα....Σαν νοτες πενιχρες , που ........(Το τελευταιο δανεισμενο απο τον Δ.Αβυδηνο)....Και το κανουν δυστυχως πολλοι....Που μαλιστα αξιζουν καλλιτεχνικα......Εκει επετρεψε μου , παντα να τα σπαω....Δεν ενιωσα ποτε την αναγκη να σπαω βιτρινες με κουκουλα....Το κανω και επωνυμως , με πληρη συνειδηση των πραξεων και των κινδυνων......Παντα θα σπαω Γιωργο μου , τη βιτρινα της καθε υποκρισιας....Και ενοιωσα , πως χρειαζομαι συντροφους.....Και ενοιωσα πως τους βρηκα....Και ενοιωσα , πως επεσα απο τα συνεφα.....Με καποιους απ αυτους......
Δεν είπα οτι δεν πρόσεξα πως έχεις διαγράψει και άλλους φίλους σου...Αυτό ήταν κάτι παραπάνω απο εμφανές. Είπα οτι δεν είδα την αιτιολόγηση της διαγραφής στο ABOUT της σελίδας σου. Όπως είπα και σε εσένα,με κουράζουν τα μηνύματα και τα σχόλια,ειδικά αυτά που δεν έχουν να κάνουν με καλλιτεχνικό υλικό.Όποιος φίλος λοιπόν θέλει να μάθει οτιδήποτε μπορεί να τηλεφωνήσει...Με άλλα λόγια,φτάνουν οι γραπτές εξηγήσεις.Φτάσαμε στα άκρα. Αυτά....
ξερω πια... πως σ' αρεσουν τα δυσκολα... τα γνησια... και το πως εισαι λατρης του ακρως αληθινου... διαβαζοντας το κειμενο σου (ποιημα) φιλε μου τασο... προβληματιστηκα... σκεφτηκα... και... πιστεψε με!... θελω πολυ προσωπικη κι ατομικη εργασια για να εχω θεση στ' αστερια της οικογενειας σου... αλλα ειμαι περηφανος που ενας πολυ καλος μου φιλος (προς το παρων παντα κατα το δασκαλο ΣΩΚΡΑΤΗ)... εχει θεση στην οικογενεια των αστεριων... σου ευχομαι αυτη τη "μυθικη ευωδια" να την αισθανεσαι, να τη ζεις και να την αποζητας οσο θ' αναπνεεις!... τιμη μου που ενας τοσο καθαρος και διαφανος ανθρωπος ειναι φιλος μου!!! τα σεβη μου φιλε μου!
Γιατί να χαρίσουμε το χώρο, στους όποιους "δήθεν"; Το πολύ πολύ, δεν ασχολούμαστε μαζί τους!
Έχω και κάτι τάσεις φυγής τελευταία.........παρόλο τον πόλεμο.......δηλώνω θαυμαστής σου!!!
ερωτευτηκες βαθυτατα κι αληθινα! γι' αυτο αποδοθηκε και καταγραφηκε τοσο γνησια απο την (ροκ) πενα σου το συναισθημα σου... θα συμφωνησω πληρως με τους στιχους που επελεξε ο φιλος μου δημητρης αβυδηνος (ειναι και δικος σου φιλος? ακομα???)και θα τους χαρακτηρισω κι εγω αριστουργηματικους... και ευρηματικους... και θα προσθεσω πως η ευλογη τελικη ερωτηση του ποιηματος σου "Γιατί ο μαλάκας ερωτεύτηκα,μια μέγαιρα Αλήθεια ; Τόοοση εξάρτηση;" γινεται κτημα του καθε αναγνωστη που θεωρει πως επεσε θυμα της μεγαιρας αληθειας (και δεν ειναι λιγοι αυτοι)... συμπυκνωμενη σοφια με ηχηρη αγανακτηση... εισαι ΚΑΙ ποιητης! ας περασουμε τωρα σε ενα πιο καυτο θεμα των ημερων... μη στεναχωριεσαι τασο μου... κι ολοι να σε πουλησουν... εγω θα ειμαι μαζι σου! μαζι θα κατεβουμε στην αθηνα στις 10 του μηνα... και θα σου αφιερωσω κι ενα στιχο μου κουλτουριαρικο... "μαζι στην αθηνα στις δεκα του μηνα κι αν μας τη σπασουν βουρ για κλαρινα!!!" τα σεβη μου!
που με στηρίζεις πάντα και με βοηθάς να βελτιωθώ!
Χμμμ...τεχνικά και νοηματικά απ' τα καλύτερα που έχεις ανεβάσει σ' αυτή τη σελίδα. Παρατηρώ στα τελευταία ποιήματά σου μια τάση απολογιστική. Σημαίνει κάτι αυτό; Εν πάση περιπτώσει να σου πω ότι η αποτυχία είναι πάντα σε συνάρτηση με το ύψος του πήχυ. Όπως και νάχει, τίποτα δεν πάει χαμένο!
Αλήθεια ποιος είναι εκείνος που ονειρεύτηκε και έχασε; Και πες μου Τάσο, ποιος είναι εκείνος που ΕΖΗΣΕ χωρίς το όνειρο; Ναι σύμφωνοι, η αξιοπρέπεια είναι αυτή που πάντα πρέπει να μένει σαν τελευταία γεύση και σαν κινηματογραφική ταινία, να περνά από μπροστά μας, πριν το τέλος...αλλά το κάθε όνειρο και ο κάθε αγώνας, την ώρα που διαδραματίζεται...εμπεριέχει πάντα, πιστεύω, την ανάσα του Μεγάλου, του Ξεχωριστού, του Αξιοπρεπές...Τώρα εκείνος που καταφέρνει με ίσιο κορμί και αντρίκεια, με σταθερή φωνή και με το χέρι στην καρδιά να δηλώσει την αποτυχία του....κερδίζει, για μένα, ευθύς τη μεγαλύτερη μάχη και την επιτυχία στη ζωή...
Ω, απόδραση σε ότι λιγότερο εκτιμώ να έχω έτσι μια δικαιολογία να τα βάλω με τον εαυτό μου... ώ, ηχηρότατη σιωπή...Στίχοι σαρκα-λυγμού. Θα επανέλθω...θα επανέλθω...
Μ’ αρέσει που ακόμα και τις άγριες, μεταμεσονύχτιες ώρες...έχεις διαύγεια πνεύματος, τόση που να μπορείς να αναλύεις τη δικαίωση....τη δικαίωση κάποιου ΑΝΩΤΕΡΟΥ ΤΡΕΛΟΥ!!!
Αν έτσι νοιώθεις...τότε μη λυγίσεις, μη γυρίσεις, ακόμα κι’ αν συγκινηθείς...γιατί τούτη η πύρινη ομάδα μας....πίσω δεν πρέπει να μείνει ποτέ....Με την αγάπη λάβαρο, πάντα μπροστά πηγαίνει...κι’ ανηφορίζει σε τούτο το αδίστακτο καθώς λες ταξίδι...μα αλήθεια πιο ταξίδι δε γίνεται αδίστακτο, όταν κατορθώνει να κρύβει το σμίξιμο ετούτο, των ψυχών;;;
γαμω το κερατο μου Δεν σε εχω πεισει μαλλον για τις θεσεις μου η δεν με καταλαβες και με παρερμηνευεις Απαντω 1. Ξερεις πως λειπω και μπαινω σπανια αρα βλεπω λιγα Οταν ομως τα δω απαντω μολις βρω χρονο. 2. Χεστηκα αν αργησα ρε φιλε Δεν βιαζομουν, ουτε διεκδικω να βγω πρωτος σε κανενα αγωνα δρομου 3. Πολιτικος? Μπα δε θα παρω Τασο Δεν κανω πολιτικη ουτε ισορροπω καταστασεις Ειμαι ομως αναγνωστης και μ αρεσει να διαβαζω τους καυγαδες σας οταν ειναι εξυπνοι, σκληροι, ευρηματικοι κλπ Διαβασα καμποσους και οι περισσοτεροι μ αρεσαν Μεχρι εκει 4. Να παρω θεση λες Σε τι να παρω θεση? Ποια προσωπα ειναι πισω απ τα ψευδωνυμα? Τασο σταματα θα παθω τιποτα απ το πολυ χεσιμο Το ξερεις καλα φιλε μου Το εχουμε κουβεντιασει απο τηλεφωνου πολλες φορες ΧΕΣΤΗΚΑ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΟΣ. Διαβαζω εργα εδω Κανω παρεα μ ολους οσοι ειναι ικανοι να μου κεντρισουν το ενδιαφερον Κανω περισσοτερη παρεα μ οσους ειναι τα παραπανω αλλα εχουν κι και σεξ απηλ Ρε Τασο γαμωτο με στενοχωρει που ενω αυτα τα ξερεις, οποτε θες τα ξεχνας Δεν κανω πολιτικη ρε φιλε Ζω, διαβαζω, αυνανιζομαι, βριζομαι, απολαμβανω, και δε θυμαμαι πια που αφησα τα γαμημενα τα γυαλια να βλεπω τι γραφω Αυτα.... καλο μηνα και φετρε στο λαο τις μαυρες μυξες και λιγο χαβιαρι
ΔΕΙΞΕ ΜΟΥ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ. !!!!
Τάσο. Μόλις τώρα διαβασα τα τρια τελευταία, μαζεμένα. Των 2 φίλων και τη νέα Ρώμη. Αυτά για του 2 φίλους, είναι ευρηματικά και περιέχουν γλύκα, εκτίμηση αλλά και πολύ ουσία. Η νέα Ρώμη όμως έχει πολύ ζουμι φίλε. Και σηκώνει πολύ κουβέντα, παίρνοντάς τη στίχο στίχο. Περιμένω πως κάποια στιγμή θα την ντύσεις με μουσική.
Εγώ πάντα το ‘λεγα “Σκρούτζ ;;;;;;;;;” μου, πως είσαι πιο γλυκός κι’ από γλυκός και ναι, σε συγχωρούμε...που ούτε και με ηλιοθεραπεία δε σ’ αρέσουμε...Φιλιά πολλά κι’ ας είναι τούτα τα Χριστούγεννα να γεννηθεί για σένα ότι το πιο ωραίο!!!
με τις αποριες για τις .....Απο εμας περιμενει το συμπαν , μεσα απο τις αποριες μας , τους μικροαγωνες μας , τις συμπεριφορες μας και καποιες φορες τις θυσιες μας , να τις μετατρεψει , σε πιο συγχρονες , για να εξελιχτει........
Αγράμματέ μου φίλε, πολύ εγγράμματο σε βρίσκω σε τούτο σου το ποίημα...από πού τα έμαθες αλήθεια εσύ αυτά; Μπορεί οι άγγελοι να πόνεσαν, μα κοίτα το στεφάνι που άξια κερδίσανε, πως φωσφορίζει στο κεφάλι τους κι’ αυτό το συρματόπλεγμα με τα καρφιά που καίνε,’ μάθαν να το περνάνε!!! Θα διαφωνήσω λίγο με το στίχο σου που αναφέρεται στην ελευθερία και τη χαρακτηρίζει ως “μίζερη”. Ενώ, θέλω να πιστεύω, ότι αρπάζω το νόημα, (εσύ θα μου το πεις αυτό), εντούτοις θέλω να πω πως αυτού του είδους η ελευθερία, όπως εγώ την αντιλαβάνομαι, που άξια κάποιοι την εκέρδισαν, με πολλούς εσωτερικούς και εξωτερικούς πολέμους και πυρά από παντού, καθόλου μίζερη δεν είναι...τουναντίον, τη βρίσκω να ‘ναι πλούσια, μες στη χλιδή ντυμένη...Τώρα, όσο για τις ερωτικές σου εξομολογήσεις, τι να πω; Μη βγάζεις τόσο εύκολα προς τα έξω τις κρυφές σου αδυναμίες...πρόσεχε λίγο...
Ειδες τελικα ποσο δυσκολη ειναι η ζωη.....Ειδες ,τι παθαινεις , οταν τα βαζεις με ανωτερους σου.....Με ανθρωπους , που εχουν ηθος ηφος και χιουμορ....Δες εσενα τωρα....ουτε την ερωτικη μου εξομολογηση που σου εκανα δεν σεβαστηκες.....Σε ενα παραληρημα χυδαιολογιας και προβοκατορικης ψευδολογιας , διχως καθολου χιουμορ δυστυχως , ηρθες τωρα να λερωσεις την σελιδα μου , αλλα μαλλον τελικα , πεταξες και την τελευταια μασκα , της κακης ψυχης σου....
Διαπεραστικα , υπεροχη και ορθη η σχολιαστικη σου παρεμβαση, φιλε Μαβερικ!!!!
...είναι οι ύαινες Τάσο ΑΣΠΟΝΔΥΛΑ ζώα; Τσ τσ τσ τσ τσ! Ντροπή, ντροπή!!!