¨Μη μ’ αγαπήσεις…¨ Μη μ’ αγαπήσεις… Μια αρχέγονη κατάρα κουβαλάω Να καταστρέφω ότι ακουμπάω… Μη μ’ αγαπήσεις… Στα χέρια μου μια σταύρωση κρατάω Τη νύχτα κατοικώ και τη φοράω… Μη μ’ αγαπήσεις… Της θάλασσας η αλμύρα μ’ έχει ψήσει Το δάκρυ σου ζεστό δε θα μ’ αγγίξει… Μη μ’ αγαπήσεις… Η Κίρκη σου τα μάγια δε θα λύσει Βάλε τελεία το κεφάλαιο έχει κλείσει… Να με κρατήσεις… Σαν μια σκιά στο ηλιοβασίλεμα της θλίψης Σαν μια σταγόνα απ’ το δάκρυ της βροχής Σαν ένα όνειρο που έσβησε πριν ζήσει Σαν ένα ψίθυρο τις ώρες της σιωπής… Μη μ’ αγαπήσεις… Είμαι του πόνου γιος, της θλίψης θυγατέρα… Μη μ’ αγαπήσεις… Όψη αγγέλου μα ψυχή δεινής εταίρας … Μη μ’ αγαπήσεις… Τα χείλη μου όπιο, το βλέμμα μου σκοτάδι… Μην αγαπήσεις… Χειμώνα απόπαιδο, της άνοιξης μπαστάρδι…
EYXAΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΦΙΛΙΑ, ΤΟΥΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ ΜΑΣ ΣΤΟ ΟΜΟΡΦΟ ΡΕΘΥΜΝΟ !
Ευχαριστω για την φιλια σου...χαιρετισματα.Στρατος
Efxaristo gia tin apodoxi
Σ ευχαριστω για την αιτηση φιλιας! Συνεχισε να γραφεις ομορφα :)
Κακή γενιά και Γνώριμη Ιστορία!!! Πραγματικά το ένα καλύτερο απο ο άλλο!!