Στη σκοτεινή πλευρά της ζωής γεννηθήκαμε εμείς, στην άλλη όχθη. Η λαβή του υψωμένου σπαθιού, στο χέρι ήταν του θεού, και μεις πάνω στη κόψη. --------------------------- Στου αναμμένου τσιγάρου την άκρη, δεν γίναμε καπνός , αλλά στάχτη. Του παιδιού που κοιμάται στο χώμα, δεν ήμασταν βόλι ,αλλά το σώμα. --------------------------------------- Το κύμα της δικής μας θάλασσας, άφριζε απ' την ανάσα μας. κι η ζωή γινόταν λίθος. Η στεριά που μας κυνηγούσε, έκανε πως τάχα αναζητούσε, για ναυαγούς στο πλήθος. ----------------------------------- Στου αναμμένου τσιγάρου την άκρη, δεν γίναμε καπνός , αλλά στάχτη. Του παιδιού που κοιμάται στο χώμα, δεν ήμασταν βόλι ,αλλά το σώμα. ΣΠΥΡΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΓΕΡΑΚΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
0 comments