Στίχοι

										Ένα ρόδι ματωμένο στην εξώπορτα μπροστά.
Βγαίνοντας του έριξα κλωτσιά.

Μία χούφτα συζητήσεις και το χέρι μου γροθιά
μπήκαν στην τσέπη στριμωχτά.

Είπα φεύγοντας να ράψω το σκισμένο μου παλτό.
Θέση να βρω να βολευτώ.
Το τσιγάρο μου βρεγμένο και το βλέμμα μου στεγνό.
Κόμπος τα δάκρυα στο λαιμό.

Κι όπως ταξίδευα για φως,
μου 'κανε νόημα ένας τυφλός.

Δε με περίμενε.
Τα χρόνια ύφαινε
Μέχρι αργά σε αργαλειό.

Το πάθος τόξο του.
Κι εγώ να ψάξω, πού;
Μόνο να μείνω ζωντανός.

Σαν  ναυάγιο ξεχασμένο μ’ ένα αδέσποτο σκυλί.
Σ’ ένα παγκάκι ως το πρωί.

Στα σκουπίδια μεσημέρια και στα κτίρια σιωπή.
Τα όνειρά μου για τροφή.

Είπα φεύγοντας να ράψω το σκισμένο μου παλτό.
Θέση να βρω να βολευτώ.
Σ’ άλλη στάση κατεβαίνω, στο επόμενο να μπω.
Λίγο να νιώσω  τον καιρό.

Μα όπως ταξίδευα για φως
μου κάνει νόημα ένας τυφλός.

Δε με περίμενε
Στο βάθος είπε ναι,
είμαι ακόμα ζωντανός

Το πάθος τόξο του.
Εγώ να ψάξω, πού;
Μόνο να μείνω ζωντανός