Published 15 years ago in Rock
Παράπονο κι ευχή
- 622
- 0
- 0
- 0
- 3
- 0
Lyrics
Ήταν τη νύχτα πούγειρα στερνή φορά κοντά σου και το κορμί μου γέμιζες σημάδια από φιλιά που πέταξες τη χαραυγή πετώντας μου ένα γειά σου όπως τ' αποδημητικά, πολύγαμα πουλιά. ευχή της νύχτας πούφυγες κι έφυγα από κοντά σου Ήταν αυγή που γίνανε στεγνά τα δάκρυά μου που κάθε σου γλυκό φιλί μου γίνηκε πληγή και κάθε ανάσα σου καυτή φωτιά στα σωθικά μου' κάθε πληγή που άνοιξε ακόμα αιμοραγεί. μα της αυγής παράπονο που μείνανε πληγές Ευχή της νύχτας πούφυγες κι έφυγα από κοντά σου και της αυγής παράπονο που μείνανε πληγές' οι νύχτες δεν ευλόγησαν καρπό του έρωτά σου γιαυτό μου φαίνεται η αυγή πως ήταν μόλις χτές. Μ' άγια δροσιά τα χείλη σου αγάπες να στα ραίνουν κι έρωτες να φωλιάζουνε βαθειά σου στην καρδιά ανέραστες οι αγκαλιές γυμνές να σε προσμένουν κι εγώ θα κάνω μι' αγκαλιά του κόσμου τα παιδιά.
Ολα σου λυρικα και δοσμενα αψογα αλλα αυτο το "Θελημα Κυριου" σου, με γονατισε! Απο τα ωραιοτερα που εχω ποτε μου διαβασει! Το θαυμασμο μου παντα!
Πολύ γλυκό το "Κοιμίσου" Γρηγόρη μου!
Στο μυαλό μου θολή μοναξιά στην ψυχή μου οδύνη μοναχά της αγάπης το φώς στην καρδιά μου δέν σβήνει. (Σ' ένα κόσμο γεμάτο κενό με ληγμένους ανθρώπους κι αισθήματα πως να βρεί το παιδί μου χαρά που να κάνει τα πρώτα του βήματα.) Δυνατοί στίχοι Γρηγόρη, δυνατοί και αληθινοί!!!! Ευχαριστώ σε πολύ!!!