Στίχοι

										Ένα ούτι γλιστράει για μένα. 
Ζουρνάδες ουρλιάζουνε το κλάμα. 
Μια γυναίκα τραγουδά τον αμανέ 
μ’ άγνωστους φθόγγους. 

Τα δάκρυα μου μες τη νύχτα 
σα γρύλου φωνή. 
Αναζητώ φλαμέγκο δίκοπα μαχαίρια 
και το μακρύ γιαταγάνι της λύτρωσης, 
τρόπους για να χαραμίσω τις ανάσες μου. 

Τη λογική να με σφίγγει. 

Πού να ‘ναι ‘κείνη η σιωπή τώρα που πνίγει; 

Χρωστάω το αίμα μου σε τούτη γη 
Μου ’ρθε απόψε με σκασμένα τα χείλη.