Στο σφαιριστήριο του Παράσχου κάθε μέρα με χρεωμένη στέκα παίζαν Γαλλικό βάζοντας στοίχημα χυμό και μια φλογέρα τ'αγαπημένο τυλιγμένο τους γλυκό. Πιτσιρικάδες με μουστάκι σκέτο χνούδι που αν τους ρωτούσες πάντα λέγαν δεκαοχτώ με λαϊκό στα χείλη έτοιμο τραγούδι κι όλο κοπάνες στ'αγγλικά και το σχολειό. Απο εφηβεία μάθαν τζόγος τι θα πει και το πακέτο να το κρύβουνε στην κάλτσα ποιό απ'τα μπουρδέλα είχε φέρει μια καλή που θα πηγαίναν όταν τέλειωναν τα φάλτσα. Ζωή ανέμελη - αλήτικη - ωραία μέσα στη σάκκα του σχολειού μια πετονιά μαλλιά αχτένιστα - ακούρευτα - μοιραία κλωτσιές σε όλα τα κουτιά στη γειτονιά. Έναν προς έναν τους θυμάμαι σαν τους βλέπω με τα κοστούμια στις δουλειές τις τωρινές στα πεζοδρόμια της πόλης όταν τρέχω για να ξεμπλέξω της ζωής μου τις θηλιές. Γειά σου,με λίγους ανταλλάσουμε πια τώρα είναι του αγώνα ο λαβύρινθος μακρύς εχθροί αόρατοι φωνάζουνε προχώρα τ'αδιεξόδου νάβρεις πόρτα για να βγεις. Κάποιοι σπουδάσαν,κάποιοι μείνανε εργάτες άλλοι εργένιδες και άλλοι με παιδιά ξεχάσαν όνειρα και σχέδια για στράτες που θα τους πήγαιναν στην άκρη του ντουνιά. Φυλακισμένοι,μα ελεύθεροι ισοβίτες προαυλισμός μέσα στης πόλης τα στενά κατάδικοι,ένοχοι,χωρίς να ζήσουν δίκες που έχουν σπίτια κάποια ολόχρυσα κελιά.
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ...ΡΑΠ ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ....ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ...
Μικρό, λιτό και υπέροχο. Τα δυο μου μάτια κλαίγανε μα εσύ αδιαφορία σα στεργιανός που δεν κοιτά της θάλασσας τα πλοία. Μπράβο φίλε μου!!!!
πολυ καλο!!!!!
προς τη μητερα σου φιλε μου... αληθινη, γνησια, πλουσια στην απλοτητα της! τα σεβη μου φιλε μαργαριτη! (ευχαριστω για την αποστολη τω δυο σου βιβλιων που εξαντληθηκαν απο την αγορα... τιμη μου!!!)
Πέρασα να πώ μιά καλημέρα και να σου ευχηθώ Καλή Ανάσταση !!Καλά να περάσεις με τ᾽άτομα που αγαπάς και σ᾽αγαπούν !