Lyrics

										ο χώρος μας μετράει κάθε μέρα

το μπόι μας σε μήκη κι εμβαδά

κι ο χρόνος μας πετάει στον αέρα

κι αυτός σα μαργαρίτα μας μαδά



είν’ η ζωή

ένα ταξίδι μ’ εισιτήριο πληρωμένο

τρελή ροή

μες σε ποτάμι που κυλά αγριεμένο

τόσο μικρή

όσο κι η γη όταν τη δεις απ’ το φεγγάρι

τόση πολλή

σαν δεν αφήσεις τη ζαριά να σου την πάρει



μας φέρνουν και μας παίρνουν μ’ ένα πόνο

κι ανάμεσα σ’ αυτή τη διαδρομή

μας άφησαν με μιαν ανάσα μόνο

να μοιάζουμε λιπόθυμοι, χλωμοί


είν’ η ζωή

ένα ταξίδι μ’ εισιτήριο πληρωμένο

τρελή ροή

μες σε ποτάμι που κυλά αγριεμένο

τόσο μικρή

όσο κι η γη όταν τη δεις απ’ το φεγγάρι

τόση πολλή

σαν δεν αφήσεις τη ζαριά να σου την πάρει