Lyrics

										σε μια στιγμή που η μοναξιά μαστιγωνε τις σκέψεις
ειδα σ ένα συννεφο τις γριλιες της ψυχής μου να γυρεύεις
κομματια εκείνα τα κρυφά της χαμένης μου ζωής
εκεινα τα σπασμένα ,τα μισά απο το χώμα να μαζεύεις.

σε μια στιγμή μεσα απ τη βροχή στο τζάμι που εσταζε
σταλιά σταλιά στα δακτυλα σου το δακρυ μου μάζευες
τ ακουμπησες σε μια στεγνη γωνιά της αγκαλιάς σου
σε είδα, τα χαιδεψες και με τον ηλιος σου τα κοιμησες

κι εμεινα εκει αγάπη εσένα να κοιτω να με φιλας
και με φωνή μιας μάνας να μου σιγοτραγουδάς
κοιμησου πονεμενο παιδι της μοναξιάς
θα ρθει αλλη μια μέρα πιο καλη, δεν θα πονάς

Κι εμεινα εκει σκυφτός τα ματια να σκουπίζω
κι ολα τα δάκρυα που δεν αντεχα να σκίζω
ολος ο κοσμος μέσα μου κλεφτά να μου σφυρίζει
κι ενιωθα μεσα μου η καρδιά να σπάει,να ραγίζει.