Τα λόγια μου πέφτουνε στο πάτωμα και οι ευχές καραβάνια λευκής σαρκός αραδιάζονται στο χθες Θλιβερός μονόλογος προς την καρδιά η ανοσμία στις αισθήσεις μου φραγή άλλη μια μέρα πικρίας ξημερώνει δεν με νοιάζει αν είναι κρύα η αυγή Με έπνιξε ο εθελούσιος στραβισμός μοιάζει σαν να μην με θέλει ο Θεός καταραμένη μου ζωή με διέλυσες σε μάχες αυτοάνοσες και άνισες Δεν προτρέπω την λαθραία φυγή στης μοναξιάς τον έρωτα καρδιοχτυπώ αντάλλαγμα είναι η αιώνια φυλακή βροχή η ενοχή όποτε νοσταλγώ
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ !!!! ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΜΟΥΣΙΚΗ!!!!!!
Να υποθέσω ότι είσαι ο Παντελής.....Παντελής? Μπήκες ακάθεκτος βλέπω! Κα τα τρία που διάβασα μου άρεσαν πολύ.Εύχομαι καλή συνέχεια με πολλες ωραίες δημιουργίες.
Πολυ καλο και το σημερινο σου