Στίχοι

										ΔΕΘΗΚΑ ΜΕ ΜΙΑ ΣΚΙΑ
ΜΕ ΕΝΑ ΨΕΜΑ ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΜΟΙΑΖΕ
ΥΠΟΛΟΓΙΖΑ ΠΟΛΥ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΕΤΑ
ΠΕΡΑΣΑΝ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΕΦΤΑΣΕ
ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΣΤΗΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΜΟΥ 
ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΣΤΟ ΛΕΩ ΦΑΣΗ
ΠΑΝΤΑ ΣΕ ΚΟΥΒΑΛΑΓΑ ΜΑΖΙ ΜΟΥ
ΤΩΡΑ ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ

ΟΤΙ ΘΥΜΑΜΑΙ ΜΕ ΚΡΑΤΑΕΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ
ΤΙΠΟΤΑ ΠΙΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ
ΕΜΕΙΝΕ Η ΜΟΡΦΗ ΚΑΙ Η ΦΩΝΗ ΣΟΥ
ΣΑΝ ΣΗΜΑΔΙ ΟΤΙ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ ΚΑΙ ΕΓΩ
ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΣΕ ΠΕΤΥΧΑΙΝΑ ΤΥΧΑΙΑ
ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΔΡΟΜΟΥΣ ΗΞΕΡΑ ΠΩΣ ΘΑ ΦΑΝΕΙΣ
ΚΑΙ ΑΝ ΤΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΗΤΑΝΕ ΜΟΙΡΑΙΑ
ΠΡΟΤΙΜΗΣΕΣ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙΣ
ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ
ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΤΥΧΑΙΑ ΝΑ ΣΕ ΔΩ
ΜΕ ΤΡΩΕΙ ΑΥΤΗ Η ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ
ΣΕ ΕΡΩΤΕΥΤΗΚΑ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ

ΔΕΘΗΚΑ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ
ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΣΕΣ ΕΣΥ ΝΑ ΜΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙΣ
ΓΥΡΩ ΜΟΥ ΟΛΑ ΜΟΥ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΥΠΟΠΤΑ
ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΘΕΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙΣ
ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΡΩΤΑΩ ΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ ΜΟΥ
Η ΚΑΡΔΙΑ ΠΛΕΟΝ ΑΠΕΡΓΕΙ
ΔΥΣΚΟΛΗ Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΟΥ
ΑΦΟΥ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΡΓΕΙ