Στίχοι

										Τα σκουριασμένα χρόνια μου
τα διψασμένα βόλια μου
μέθυσαν για να κερδίσουν
μια ήττα απ'το κορμί σου

Τα πληγωμένα λάθη μου
μες τα ρηχά τα βάθη μου
ναυάγιο και λιμάνι η σιωπή σου

Σαν ασπρόμαυρη ταινία,
που πήρε χρώμα σαν έπιασε φωτιά
κι η λογική σαν φαντασία
μες των ματιών σου τη σκιά

Τα φοβισμένα πάθη μου
τα ρόδα στο αγκάθι μου
μια φλέβα στο λαιμό σου ζωγραφίζουν

Οι διψασμένες νύχτες μου
της μοναξιάς οι σύρτες μου
με αντικλείδι τ'όνομα σου κι απόψε θα ανοίξουν