Στίχοι

										Όλ' η ζωή του καθενός
σ' αυτές τις πόρνες μέρες
που στέκονται αγέρωχες
σου κλέβουνε τις μέρες.


Αυτές μας τρων τα σωθικά
και μας τρυπάν σαν σφαίρες
αυτές μας γλύφουν τις πληγές
αυτές οι ψόφιες μέρες.


Ξέρεις καλά να αιμορραγείς
σου το 'μαθαν από παιδί
και έχουν την απαίτηση
αυτό να τ' ασπαστείς.


Όλ' η ζωή του καθενός
σε κάτι δεν αλλάζει
έχει την ίδια μυρωδιά
τη τρώει το μαράζι.


Κράτα τώρα αν μπορείς
την τσακισμένη ανατολή
με προδωμένη την ψυχή
κι έν' άβουλο πικρό γιατί.