Published 17 χρόνια πριν in Rock

Το Επτά (Ποίηση)

  • 561
  • 0
  • 0
  • 0
  • 1
  • 0

Στίχοι

										Τάσεις ειρωνείας και τάσεις φυγής
νέα μέρα στο ξεκίνημα καινούριας εποχής

Εχτές προσπάθησες να ρθείς στο δωμάτιο μου
κι ύστερα κουράστηκες...
Έλυσες τα μαλλιά σου και ρίχτηκες με μανία
μέσα στην άγρια νύχτα και στο βαθυκόκκινο της πόλης
κι ύστερα κουράστηκες...

Εφτά φορές προσπάθησες να κλειδομανταλώσεις 
την καρδιά σου μέσα σε ένα γαλάζιο κουτί που φυλάει
μέσα του σκόνη
Σαν τη γάτα εφτάψυχη μόνο πού χασες και τις εφτά σου
τις ζωές
κι ύστερα κουράστηκες...

Σε έιδα ,μου φάνηκε, νά ρχεσαι από ψηλά
απάνω στο εφτά. Ήθελες να σε βγάλω φωτογραφία
νά χεις να θυμάσαι πως ήσουν όταν λυπόσουν
για να θυμάσαι μετά, και όταν την βλέπεις να χαίρεσαι
κι ύστερα κουράστηκες...

Στα παπούτσια μου είναι λυμένα και τα εφτά κορδόνια
Θα τα πατήσεις κι θα πέσεις κι ύστερα θα φωνάζεις
να σε σηκώσω...μα εγώ...απλά θα σε βοηθήσω να πέσεις.
Έπεσες εχθές...
κι ύστερα κουράστηκες...

Δίπλα μου είναι δύο και από πίσω τους άλλες δύο. Πίσω 
από τις δύο βρίσκεται ένας και δίπλα του και λίγο πιο πάνω
άλλοι δύο. Αριθμητική δεν έμαθες ποτέ σου μα ξέρεις πως είναι
εφτά
κι ύστερα κουράστηκες...

Μες στου θανάτου το αμόλυντο - λύθηκες
και πήρες απόφαση να κερδίσεις εφτά φορές σε ένα παιχνίδι
που παίζουν εφτά παίχτες, ένα παιχνίδι θανάτου με εφτάχρονα
παιδιά...

Εφτά φορές κουράστηκες....
Καληνύχτα τώρα!									

:
/ :

Queue

Clear