Στίχοι

										Αδύναμος ο κόσμος,αφόρητος εσύ
προσπάθεια που κάνεις να βγεις ο νικητής.
Να γίνεις ο μεγάλος, να γίνεις αρχηγός
κι αν είσαι και μαλάκας, θέλεις και στρατηγός.
Καρέκλες ονειρεύεσαι να δίνεις εντολές
μήπως την εξουσία την ήξερες και χθες?
Μεγάλο αυτοκίνητο, μικρό "ακίνητο" λένε
δείχνοντας περηφάνια, δηλώνεις την αφάνεια.


Τι καταλαβαίνεις, ρε? Ποιον πατάς? Που πηγαίνεις?
  Σκέψου, ρε!..........Χάσου, ρε...


Ποία τιμιότης, μόνο λαμογιότης! 
Γλείφεις τους μεγάλους κι έτσι παίρνεις θάρρος.
Κοστούμι και γραβάτα, νομίζεις είσαι "γάτα"
απρόσωπη προσωπικότης, ανύπαρκτη οντόντης.
Δήλωσε, ρε,ποιος είσαι? Άντε! Αν τολμάς!
Την "κότα" προσποιείσαι για να μας "την" φοράς.
Που πάτησες τους πάντες για να μας απαντάς
πως είσαι εσύ για όλους μας...αγάς.


Τι καταλαβαίνεις,ρε? Ποιον πατάς? Που πηγαίνεις?
  Σκέψου,ρε!.......... Χάσου,ρε...


Κούνια που σε κούναγε,μεγάλε! Φόλες θα φας.
Μήπως και καταλάβεις πως είσαι φουκαράς.
Η κοινωνία σ' έφτυσε, για σένα ψιχαλίζει...
Σε ξέρασε,σε πέταξε μα έχεις λαμποργκίνι
Τίποτα δεν είσαι,ρε! πού είναι οι αξίες  σου?
Που είναι ο εαυτός σου? Γελάνε οι παρέες σου
και σκέφτονται συγχρόνως πως το μόνο που απέμεινε
είναι σε σάκο να σε βρουν μέσα στους υπονόμους.


Τι καταλαβαίνεις, ρε? Ποιον πατάς? Που πηγαίνεις?
   Σκέψου, ρε!..........Χάσου,ρε...