Το πρωί που ξύπνησα, στα μάτια είχα δάκρυ, που μόνος μου συνήθισα,και συ στην άλλη ακρη. Το βράδυ που κοιμήθηκα,σε είδα στ' όνειρο μου να τριγυρνάς σαν φάντασμα,στο έρημο εγώ μου. -------------------------------------------- Φυλακή αόρατη, είναι η μοναξιά μου, με αυλή θεόρατη, δεν χωράει την ερημιά μου. Μια φυλακή που μ'έχεις κλείσει, αλλά με σίδερα δεν την έχεις ντύσει. Για πες μου εσύ, τι έχεις κερδίσει. ------------------------------------------- Τη κυριακή που μέθυσα κι έπινα στ' όνομα σου τη σκέψη μου ερέθισα,ήθελε να'ρθει κοντά σου. Το απόγευμα που περπάτησα,στο αλμυρό χαλίκι, στη θάλασσα γονάτισα,σαν άχρηστο καϊκι. ------------------------------------------ Φυλακή αόρατη, είναι η μοναξιά μου, με αυλή θεόρατη, δεν χωράει την ερημιά μου. Μια φυλακή που μ'έχεις κλείσει, αλλά με σίδερα δεν την έχεις ντύσει. Για πες μου εσύ, τι έχεις κερδίσει.
0 comments