Lyrics

										Στη μεση μια ξυλοσομπα,
σε σπιτι απο χαρτονι,
τοιχος με καδρα ομορφα,
στο φως απο λουξακι,

Λασπη και ειναι τοπος σου,
σε καταπατημενα οικοπεδα,
και τα παιδια να παιζουνε,
κρυφτο μες τα λασπονερα,

Εχεις για πατωμα χαλια,
χρωματα ανατολιτικα,
και με μπιτονια κουβαλας,
νερο απ τα τσιμενταδικα.

Ζηλευω,
δεν ξερω γραμματα ,
λες και ειναι η ζωη μου,
κρεμαμενη κι ο βιος μου,
πανω σε συρματοπλεγμα,

Αναθεμα σε τα παιδια, 
τα θελω ευτυχισμενα,
ψεμματα λεω στην καρδια,
αρνηθηκα κι εμενα.

Βαρεθηκα αλλο να ζω
κι εγω μεσα στη λασπη,
στης καθε μερας σκεψη,
μηπως και ξαναβρεξει.

για τη φαμιλα λιγο γη ,
ασυλο να δανειστεις, 
με αγωνια του διωγμου,
οικοπεδα καταπατεις, 

Με νεο καραβανι,
τη γη να αρμενησεις,
ακομα που δεν ξερεις ,
πως να καλλιεργησεις,

Οικογενειακη αποστολη, 
να λες εχεις τσαντιρι,
την ευτυχια καρτερεις,
διχως νερο, στη λασπη.

Ζηλευω,
δεν ξερω γραμματα ,
νομαs ζωη με παθος
και σε ρυθμο φλαμενκο,
ο χωρος πολλων χρησεων 
και ειναι ενα δωματιο ,

Φοβο να εχω στα [τυφλα],
της νυχτας στο σκοταδι,
μονο το γελιο με κρατει,
ονειρο απ τ ανθισμενα, 
και ενας κηπος με παιδια,
na einai ευτυχισμενα...

..... στα λασπονερα. 

....Ζηλευω που δεν ξερω γραμματα...