Στίχοι

										Αυτή είναι η ραγισμένη γή
Των κήπων η παγερή σιωπή
Μετά την αγωνία των πέτρινων εικόνων,τις κραυγές και τα κλάματα
Εδώ....... δέχονται την ικεσία του νεκρού χεριού.......τα χαράματα
Εδώ η  φυλακή και το παλάτι του παλιού καιρού
Το τραγούδι του ξένου χορταριού
Δεν υπάρχει νερό,δε μυρίζει το χώμα απ’τη βροχή
Μιά ζούγκλα μονάχα κουρνιάζει σιωπηλή
Ξεχασμένα στο χρόνο τα φαντάσματα
Ανοιχτά του καημού τα παραπετάσματα
Τι νάναι αυτός ο αχός 
Ψηλά στον αγέρα σαν θρήνος μητρικός
Ποιές νάναι εκείνες οι κουκουλωμένες ορδές 
Που μυρμηγκιάζουν τους δρόμους και τις ρωγμές
Ποιά είν’η πόλη δίπλα στη θάλασσα μες στη φωτιά
«Αμμόχωστος βασιλεύουσα»στα φαγωμένα και στα στεγνά
Ανάμεσα στον πόθο και τον καημό
Ανάμεσα στην ιδέα και στον στείρο κεραυνό
Χωνεμένη μορφή,δακρυσμένη,άχρωμη σκιά
Μες στην πάχνη του θανάτου,μες στην άγρια ερημιά
Αμμόχωστος ρόδο της μνήμης και της σιωπής 
Μοίρα που κυματίζεις στην ανάσα της ψυχής
Εξαντλημένη μα ζωοδότρα μαρμαρυγή
Προφητεία και τραγούδι στον άνεμο «θα γίνεις η ανάσταση μας κάποιαν αυγή»