Στίχοι

										Των αστεριών το άρωμα,πότισε το πάπλωμα
κι η νύχτα σαν τραγούδι,στο κορμί σου ξενυχτά
Στ'ουρανού την οροφή,η δίψα μου υπογραφή
και το φεγγάρι σαν λουλούδι,η ματιά σου το μαδά

Η ζωή μου μια ιδέα,μια πειρατική σημαία
που κυμάτιζε στα βάθη,με ιστό της ένα αγκάθι
κι η αλήθεια μια σχεδία,σκουριασμένη πανοπλία
που δεν άντεξε τα λάθη,της ρουτίνας το αλάτι
η ζωή μου μια σημαία,που κυμάτιζε λαθραία

Στου δειληνού τη φυλακή,πέφτει η νύχτα σαν βροχή
κι η γεύση σου κυλάει,στης καρδιάς μου τη σκουριά
Του νοσταλγού η κορυφή,ραγίζει πάντα σαν γυαλί
κι η μνήμη του κρατάει,τα κομμάτια της ξανά