Τα σημάδια σου αφήνεις ένα-ένα ανεξίτηλη γραμμή πάνω στο δέρμα με το αίμα μου χορταίνεις τη ζωή σου τη σκορπάς και τη χαρίζεις στη φυγή σου Τί μας έφερε κοντά; τί μας πήρε μακριά; ήταν λόγια μιας στγμής όσα ζήσαμε εμείς Τί μας φέρνει πάλι εδώ; μας ενώνει ένα κενό η ανάγκη για να ζήσουμε ένα σώμα ν' ακουμπήσουμε Στο σεντόνι μου ακόμα η μυρωδιά σου τη μισώ αυτή τη μέρα μακριά σου βιαστικά γυρίζω πλάτη, δεν αντέχω να 'σαι εδώ και εγώ να ξέρω πως δεν σ' έχω.
Εγώ θα πω αγάπησα Τα ‘πρέπει’ πίσω άφησα Και νιώθω δυνατή για μια φορά Εγώ δε λέω κουράστηκα Στο έργο σου ξεχάστηκα
na eisai kala 1000 eyxaristw gia tin apodoxh sou
Γεια σου Μαρακι και καλη χρονια.. σε ευχαριστω για το σχολιο, διαβασα σχεδον ολους τους στιχους σου.. ευαισθητοι, ερωτικοι και καποιες φορες με δοσεις ρομαντισμου.. ευκολοι να γινουν ομορφα τραγουδια.. στο ευχομαι!
mary_v!!! οι στιχοι σου εκφραζουν εντονα συναισθηματα με απλο και ελκυστικο υφος!πολυ μου αρεσαν! καλως ηρθες στην παρεα μας! ελπιζω να μεινεις κοντα μας να δουμε κι αλλα ομορφα!!