Στίχοι

										Άναμνήσεις
τ'' όνομα σου μου προκαλεί
ένα χειιμώνα
μια δύση χωρίς ανατολή
Μ'' είχες πληγώσει
με ένα απλό "έχε γεια"
είχα ματώσει
μια λύση, κανείς,πουθενά
Μα τώρα ήρθε η δική μου σειρά

Δεν με αγγίζεις πια
δεν με συγκινείς
δεν με πληγώνεις πια 
όσο κι αν προσπαθείς 
Ήμουν το θύμα, όμως δεν είμαι πια
κι είναι κρίμα
το χρόνο σου να χαλάς
κυνηγώντας
κάτι που υπήρχε παλιά
έχω φύγει μακριά
Δεν θυμάμαι την μορφή σου πια

Να ''σαι και πάλι
στο δρόμο σε συναντώ
μα το κεφάλι
χαμηλά δεν κρατώ
και το νιώθω
Σκέφτεσαι πως μέσα μου τώρα κλαίω
μην έχεις αυταπάτες σου λέω
νομίζεις πως είσαι κάτι μοναδικό
Αυτό νόμιζα και εγώ...πριν καιρό!

ρεφρέν

12/8/10