Πεπρωμένο Όταν κάποιος είναι πίσω σου Τον καταλαβαίνεις; Είναι εκεί που ήσουν κι εσύ πριν Από εκεί που ήρθες, θυμάσε; Και συνεχίζεις χωρίς να ξέρεις Ο απόρρητος φάκελος του κ. Μαύρου Ο άνθρωπος αόρατος όσο ποτέ Είναι όπως ήσουν κι εσύ πριν Από πού ήρθες, θυμάσε; Μα συνεχίζεις χωρίς να ξέρεις Κάπου σταματάς κοιτώντας μια γυναίκα «τα συλλυπητήρια μου κ. Μαύρου» Όταν σε άκουσε δε σε πίστεψε Ήθελες όμως να πεθάνει; Είναι εκεί που θα πας κι εσύ Από εκεί που έρχεται το φως Δε συνεχίζεις γιατί ξέρεις Η κα Μαύρου ήταν η αιτία Ο κ. Μαύρου ήταν κοινωνικό θύμα πληγωμένου εγωισμού Εσύ, ένας αθώος δολοφόνος
Καλωσόρισες. Οι στίχοι σου - με μια πρώτη ανάγνωση- είναι αληθινά υπέροχοι. Το δε "Υπήρχαν Δαίμονες κάτω Από την Άσφαλτο " ένα μικρό αριστούργημα.