08:00 Σε θετικούς λιμνώδεις θάμνους ξαποσταίνω δεν παίζω πια του εαυτού μου το κρυφτό. Μετρώ τα λάθη μας και μέσα αρρωσταίνω, κι εσύ χορεύεις στου μυαλού μου το μοχλό. 16:00 Σε ένα διάκενο του μάταιου η τρέλα, και η ζωή μας ξαποσταίνει στην γωνιά. Ξεφλουδισμένη τ' αυριό μας καραμέλα, που τώρα λιώνει σαν φωτιά στην χειμωνιά. 24:00 Μαζί υφαίνουμε λιπόθυμα την έλξη, και δοκιμάζουμε ιστού την μοναξιά. Πίσω μας κείτεται το μέλλον τι θα πλέξει; Ποιός θα εισβάλει στου κορμιού τα δειλινά; 08:00 Η νύχτα ήρθε λιχουδιά η αμαρτία, το λεξιλόγιο σου λούζομαι ευθύς. Έγινες άγχος και στην φθήνια αυθεντία, κι εγώ στα χρώματα του "πράττω" ολιγαρκής.
psagmenoi stixoi...gematoi isxura feelings....!
Πολύ ωραίο και το όνειδος που ανέβασες.Όπως και τα άλλα έχουν την σφραγίδα σου.
Συνέχισε