Και χωρίς να θέλεις στης καρδιάς τα σκοτάδια θ΄ανατέλλεις πάντα κάπου περισσεύεις έχεις λόγο που ζείς, για να μαθαίνεις κάπου στις ξεχασμένες αφίξεις σε βιαστικές αναχωρήσεις ανάμεσα σε πάθη κι εντυπώσεις στης ψυχής το πέρα και ανθρώπων διαδόσεις Σ΄ άκολουθώ και σ'άλλον ουρανό όπου εσύ επιλέξεις όταν θές απ΄ τα άλλα σου να ξεμπλέξεις μ΄ αν το άγνωστο σε τρομάζει υπάρχει κάποιος που τα μάτια σου διαβάζει φώς η αγάπη, πως σου μοιάζει Σ΄ακολουθώ και σ'αστέρι σβηστό ας λείπει η σιγουριά μου κι ο αέρας πνίγει το πέταγμά μου μ΄αν το άγνωστο σε δειλιάζει νιώθεις μοίρα μάγισσα να σε δικάζει σκούπισε το δάκρυ, δεν σου ταιριάζει Και ας θές ν΄αποφεύγεις σε λόγια κοφτερά να ματώνεις επιμένεις χαράξαν δύσκολοι χειμώνες λεπτές κλωστές σε 'βγαλαν απ΄τις κρυψώνες κάπου ξελογιάζεσαι μα μέσα σου δεν μιλιέσαι και χάνεσαι τ΄αποκόμματα του μυαλού σου σημάδια κι αυτά είναι του καιρού σου
0 comments