Στίχοι

										Στο δρόμο με τις πικροδάφνες
πολύ νωρίς περπάτησα, 
στα χνάρια μου που χάραξα 
ήρθες κι εσύ αντάμα.  

Τα πόδια τα λιγνά ματώσαν 
καθώς δύσβατα μονοπάτια οργώσαν, 
χαμένους Θεούς προσπαθώντας να βρω 
μέσα σε προφητείες και χρησμούς να αφεθώ.  

Με μια ελπίδα κρεμασμένη στο στήθος: 
Του πεπρωμένου το μαγικό μου κομμάτι να βρω, 
και μες στην αμνιακή σιωπή και το σκότος 
ένας ιριδισμός θαρρώ, ή είναι όνειρο απατηλό;  

Ότι πονά, αυτό και με θέλγει, 
επίπονο το ταξίδι μα με σαγηνεύει, 
το εφήμερο πέρασμα είναι η ισορροπία, 
φιλόξενο λιμάνι η ζωή μα και οπτασία. 



Δικαιούχος : ΒΟΥΓΙΟΥΚΑ ΕΙΡΗΝΗ

© Copyright, ΒΟΥΓΙΟΥΚΑ ΕΙΡΗΝΗ, All rights reserved.