Στίχοι

										Σαν το μυαλό
που όλο στέκεται στο χτες
μια χαραμάδα
που τον ήλιο τον αφήνει,
Είναι η γουλιά
προτού τελειώσει ο καφές
και ο αέρας
που τη πόρτα πίσω κλείνει.

Είναι τα μάτια
που μαζί πάντα κοιτούν
τα δευτερόλεπτα
πριν πέσει το σκοτάδι,
Είναι οι ανάσες
το κορμί που ακολουθούν
και η καρδιά
που ονειρεύεται το βράδυ.

Άδεια τραπέζια
και καρέκλες αδειανές
λόγια που πνίγουν τα φιλιά
στ' άσπρα σεντόνια...

Μ' ένα σου βλέμμα
σταματάνε οι βροχές
και ένα χάδι σου
μου διώχνει το χειμώμα...

Μια φωνή  
που έχει εικόνα και μορφή
είναι καράβι
είναι λύπη και μαγεία,
Σαν ταξιδάκι
που το χώμα νοσταλγεί
και παραμύθι
που δεν έχει ιστορία.

Είναι παντού
είσαι εσύ, είμαι εγώ
Είναι η ζωή
η μουσική και η μοναξιά μας,
Είναι το χέρι
που στα δύσκολα κρατώ
Το τέλος είναι
και η αρχή στο πέρασμά μας.