Στίχοι

										Τα λουλούδια είναι άοσμα

Η άνοιξη δεν μοοσχομυρίζει- με εξωτικές ευωδίες που κάποτε μου πρόσφερε-

Παρά μόνο το ΄άρωμά σου, ευωδιάζει, το έκτοτε μυαλό μου ,

το μεθούσε..

-Ακόμα το μεθάω, με τόσες θύμισες-

Πόσο μου λείπει ο ήχος της μουσικής σου.

Τώρα , το δωμάτιο βουβό,

Το ελαφρύ άγγιγμα των χεριών σου,

στα πλήκτρα του πιάνου,

άνθιζαν τη νεκρή ψυχή μου

-Σαν πολύχρωμο ανθώνα ΄΄εμοιαζε-

Πόσο μου λείπει η σιωπή του βλέμματός σου,

που αινιγματικά με ρωτούσε "Μ'αγαπάς;"

Και τότε

Απελπισμένα βλέμματα επιβραδύνονται με κάθε χτύπο του ρολογιού