Στίχοι

										Μια μανα καθεται και λεει
για του παιδιου της την τυχη κλαιει
που εχει παει στα ξενα
με μια βαρκουλα στα κυμματα αγριεμμενα
κι οταν ηρθε πισω στο κενο τοτε αναζητησε το κακο

Ειναι φυλακισμενο στον ιδιο του τον εαυτο
στιγματισμενος φωναζει τη μανα του με μια φωνη της σιωπης
με μια αποπνιχτικη σιγη 
μα απαντηση καμια

Παει το χασαμε το παιδι
ειναι τωρα στου Αδη το κατωφλι