Στίχοι

										παιδια που πεθενουνε στη σιωπη
με ονειρα που δεν ανοιχτηκαν ποτες
σε μια δικη τους αχαλινωτη κραυγη
σαν εφιαλτης γερων για το χθες


παιδια που δεν μυρισανε τη δροσια 
την μολυσμενη χαρα και την σαπια ελπιδα
ποτε δεν νιωσανε την ανατριχιλα
του ζω γιατι μ αρεσει κι οχι γιατι μου το θελουν     '''επιτρεπουν'''



οι χρυσοστομες στοες,τα παλατια απο αμμο
ηταν ονειρα του χτες,που δεν πανε τωρα αλλο
τα ρουχα τα μεταξωτα,και αμαξες χρυσες
ηταν ολα δανεικα.......ηταν ονειρα του χτες

προσεχως και το υπολοιπο..........