Στίχοι

										Και να,λοιπόν,που φεύγω
ακόμα πιό μακριά σου
και νά λοιπόν που τέλειωσε
το όνειρο για μάς,
άν ήμουν κάτι δυνατό
η αγάπη,η φωτιά σου,
δέν ρώτησα
κι ας καίγονται τα φύλλα της καρδιάς.

Και να,λοιπόν,που χάσαμε
αυτή την ευκαιρία,
εγώ απο σένα να πιαστώ
να μάθω τη ζωή.

Και νά,λοιπόν,
που βράδυασε νωρίς και κάνει κρύο,
το χερι σου  δέν θα΄χω πιά
μονάχα μιά πληγή.

Βλέπεις,αυτό που σου'λεγα,
τα όνειρα δέν βγαίνουν
μα κι άν θα βγούν μονάχα 
μια φορά μες στη ζωή,
η Μοίρα θα τα κόψει από ζήλεια δυό κομμάτια
το ένα να'χω πάντα εγώ,
το άλλο πάντα εσύ.