Published 13 χρόνια πριν in Rock
στεφάνια στο νερό
- 540
- 0
- 0
- 0
- 41
- 0
Στίχοι
μέσα απ’ των ματιών ,είδα, την έκλειψη τη ζωή μου να ‘ναι άδεια και λειψή όλα όσα αρνήθηκα, όσα δέχτηκα να περνάνε σαν πομπή μπροστά μέσα απ’ των ματιών την εγκατάλειψη σ’ είδα να αναδύεσαι λευκό νησί κι από τα’ ανοιχτά σου τα παράθυρα, να πετάς στεφάνια στα νερά ένα για όλα που χαθήκαν άδικα ένα για τα χρόνια μας τα εφηβικά τ’ άλλα για τα πλοία που βυθίστηκαν πριν να πλεύσουν, πριν να λύσουν καν κι έτσι όπως ταράζεις τα λιμνάζοντα στην Αχερουσία βρίσκομαι κοντά κύκλους σχηματίζω γύρω σου άκεντρους τόσο αθόρυβα …για να με ακούς κι είπα έχω μάθει να πορεύομαι μέσα στην ροή σου άγριε ποταμέ σαν καλάμι να φυτρώνω άναρχα στης χαράς τις όχθες, στα ρηχά...
Χρήστο γειά σου..πολύ καλή η γραφή σου εύχομαι καλή δημιουργική πορεία..
Λεβέντη μου !!! Μια καλημέρα με την ευχή να είναι όλα καλά !!!
ΕΥΓΕ ...ΕΥΓΕ...ΕΥΓΕ.. ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ... ΜΠΡΑΒΟ....
ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ..ΟΣΑ ΑΓΑΠΗΣΑ, ΗΤΑΝ ΚΑΡΑΒΙΑ ΞΕΝΑ, ΣΤΑΓΟΝΕΣ ΜΙΑΣ ΑΠΟΤΟΜΗΣ ΚΙ ΕΦΗΜΕΡΗΣ ΒΡΟΧΗΣ.. ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ... ΣΑΝ ΑΓΑΠΑΣ, Ο,ΤΙ ΑΓΑΠΑΣ ΜΕΝΕΙ ΑΙΩΝΙΟ.. ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΧΡΗΣΤΟ... ΤΗΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΟΥ....
...θεος δεν ειμαι... εξοχο Χρηστο... Διαβασα αρκετα απο τα γραπτα σου ελισσεσαι στο ειδος γραφης με οικειοτητα. Ωραιος! Τα σεβη μου :)Αναστασια
H XAΡA KAI H TIMH EINAI ΔIKH MOY ΧΡΗΣΤΟ,ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕΣ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΜΕΛΩΔΙΕΣ ΣΤΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ ΣΟΥ.ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΙΛΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΑΝΑ ΤΟΥ,ΤΩΡΑ ΚΙ ΑΝ ΡΙΞΑΝ ΡΙΖΕΣ ΑΛΛΟΥ,ΘΑ ΜΑΣ ΘΥΜΗΖΟΥΝ ΠΩΣ ΗΤΑΝ ΠΙΟ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ.ΚΑΛΟ ΤΟΥΣ ΤΑΞΙΔΙ
..Φίλε μου σ ευχαριστώ για την πρόσκληση..το γράψιμό σου μου αρέσει χαρά μου να τα λέμε.. ευχομαι δημιουργικές στιγμές...
Περασα να πζ μια καλησπερα και τα Σεβη μου....
ΑΜΕΙΛΙΚΤΟ ΝΕΡΟ. Έξοχα, αληθινά πολύ βόμορφα και τα δύο. Κρατώ την παρακατώ στροφή που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση Μα οι κερκίδες ξέρουν όλη την αλήθεια πως πάνω σου δεν είναι τίποτα δικό σου κι ας κάλυψες καλά στο μέτωπό σου τα ρήγματα με λαμπερά ψιμύθια Χρόνια Πολλά και να 'σαι καλά!
Άπαικτο, να σαι καλά ρε χρήστο.
"Μες την αγχόνη του υλισμού μοιάζω με απόκοσμο τοπίο Μες την ακμή των ερειπίων στο φόβο ακόμη ενός σεισμού" Διάλεξα αυτό, μα ολόκληρο είναι ένα διαμάντι! Ναι Χρήστο, είσαι ποιητής!
πάρα πολύ καλό
Σε διαβάζω πάντα…ότι ανεβάζεις έχει τη δική του ξεχωριστή μαγεία. «Θα επιστρέφω», εκπληκτικό, «Συν Αθηνά», υπέροχο. Έχουν όλα τη σφραγίδα της ποίησης και της ποιότητάς σου!
Με σοφία πλεγμένο ολόκληρο το δημιούργημα Χρήστο, εκτός από καλογραμμένο και τεχνικά άρτιο!
Κατ’ αρχήν σε ευχαριστώ για την πρόσκληση φιλίας.. Από τα γραπτά σου τι να πρώτο-διαλέξω; Αν και δεν τα διάβασα όλα λόγο χρόνου, αναφέρομαι σε αυτό γιατί μου αρέσουν οι καλλιτέχνες (ή απλά: οι άνθρωποι) που δεν διστάζουν να γκρεμίζουν και να ξαναχτίζουν τον εαυτό τους – αν και νομίζω πως αν κάποιος λειτουργεί έτσι, δεν μπορεί να κάνει αλλιώς.. ευχή και κατάρα θα μπορούσαμε να πούμε, αλλά ίσως είναι «ένας δρόμος» εξέλιξης, επομένως και ζωής.. Να είσαι καλά…
απ’ το μες στην αφάνεια να ζω , καλύτερα ας πνιγώ στα βάθη τα ωκεάνια … :-)
Χρηστο σου ευχωμαι υγεια αγαπη και οτι αλλο επιθυμεις!!!
Τρία υπέροχα δείγματα γραφής, τρία διαφορετικά πράγματα αλλά στο δικό σου πάντα ύφος Χρήστο. Προσπάθησα να επιλέξαω κάποιο σαν καλύτερο αλλά δεν τα κατάφερα. Κρατώ αυτό απο κάτω όχι όμως απο τεχνική άποψη: "ποτάμι ο χρόνος που κυλά και πάει και φεύγει κι όσα μου παίρνει δεν μπορώ να φέρω πίσω μα δεν μπορώ και τη ψυχή να σταματήσω να ελπίζει πως τ' αδύνατα θα καταφέρει"
Καλύτερα στα όνειρα να κάνω ευθανασία παρά να πάει η ζωή μπροστά κι εγώ να ακολουθώ πίσω απ' τη μοίρα να συρθώ δεν θα καταδεχτώ ο νους μου επαναστάτησε ,κάνει η ψυχή ανταρσία. AYTO EINAI Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΚΑΤΩ ΓΡΑΜΜΕΝΗ. ΑΠΟ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ ΣΚΟΤΩΣΑ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΤΟ ΠΛΗΡΩΝΩ ΓΙΑΤΙ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΜΕ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΕ ΣΕ ΙΣΟΒΙΑ ΜΙΖΕΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΟΝΟ ΑΥΤΟ.. ΜΕ ΑΓΓΙΞΕΣ ΝΑ ΣΕ ΚΑΛΑ.
"θέλω να ζήσω όσα δεν έζησα να δω όσα δεν είδα μια γη να πω πατρίδα θέλω να αφήσω όσα με κράτησαν δεμένο στο κατάρτι στις εσχατιές του χάρτη" Αυτή η όμορφη μαγεία που ποθεί η ψυχή και αυτή η ανάγκη για απελευθέρωση!
κι είναι σαν να ανάβω αναπτήρα σαν να καίω ό,τι πήρα από αιώνων ζωή μνήμες πια ,δεν έχουν τα μάτια μόνο κάτι κομμάτια που με κόβουν...γυαλί ... που και το ΓΥΑΛΙ και το ΜΕΧΡΙ ΤΟΤΕ ΥΠΟΜΟΝΗ είναι εξαιρετικά δείγματα γραφής, αυτοί οι στίχοι μου έκαναν ιδιάιτερη εντύπωση. Να 'σαι καλά.
τα όνειρα τα εφηβικά ,λένε, πως δεν πεθαίνουν κι οι αγάπες που αρνηθήκαμε ποτέ πως δε γερνούν τα σεβη μου!
σταλακτίτες σιωπής, Χρήστο μου καταπληκτικό μπράβο σου
''ένας χρόνος και δες! των ματιών οι σπηλιές το ένοχό τους σκοτάδι αθωώνουν κάτι θες να μου πεις… ''
σου εύχομαι ολόψυχα πολλά και καλά χρόνια.Να γράφεις πάντα αριστουργήματα και εμείς θα τα τιμούμε με κορνίζες...
Εύχομαι χρόνια πολλά και καλή συνέχεια!!
Μάλλον είμαι λίγο στην "κοσμάρα" μου για να αργήσω τόσο να ανακαλύψω τους στίχους σου. Έχεις πει και έχεις ακόμα να πεις σπουδαία πράγματα....
Όμορφα. Πολύ. Αν και ήταν γνωστο αυτο, απο το στίχοι. Στους φίλους λοιπόν. Να σαι καλά.
Για μιά φορά ακόμη η γραφή σου άψογη,ονειρεμένη....σε ταξιδεύει!!!Είσαι υπέροχος,σε συγχαἰρω!!
Πόσο όμορφο είναι Χρήστο μου, κάποια στιγμή να περνούν από τα μάτια μας, σαν χελιδονόψαρα ή σαν δελφίνια μπλέ, όλα τα λάθη μας, έτσι που να μπορούμε να τα κοιτάζουμε κατάματα, να μετρούμε και να αναμετρούμε, να γεννιόμαστε και να αναγεννιόμαστε, μαθαίνοντας την αλήθεια μας...