Στίχοι

										Σαν βγήκε από την φυλακή
είχε καλές ελπίδες
πως του θανάτου η υλακή
τον άφησε μακριά

σεργιάναγε τα πρωινά
και μάζευε ηλιαχτίδες
που του ’λειψαν στα σκοτεινά
και ανήλιαγα κελιά

τα στέκια βρήκε τα παλιά κι όλα ήταν ωραία
κάλεσε και τους φίλους του σε μια μικρή γιορτή
μα ανέλπιδα πλησίασε εκείνη η παρέα
που κάποτε τον έσπρωξε στη σκοτεινή ειρκτή.

Είπες να βάλεις όρια και όρκους είχες δώσει
σε φίλους και στη μάνα σου που στέναζε κρυφά
σε όσους τόσα χρόνια είχες φρικτά προδώσει
αναζητώντας όνειρα στυφά, πολύ στυφά.

Πανσέληνος και στο φεγγάρι
κάτι ψιθύριζε η βροχή
και συλλαβίζανε με χάρη
για μια γλυκιάν απαντοχή
[R]


Όμως η νύχτα ανέτειλε π’ άστραψε το μαχαίρι
ορίζοντας τη μοίρα σου στη σκοτεινή πλευρά
και μια άλλη που δεν ένιωσες αιφνίδια ένα χέρι
πως κάρφωνε στο στήθος σου τριαντάφυλλα πολλά

Πανσέληνος και το φεγγάρι
σ’ αναζητά μες τη βροχή
κάτι απ’ την όψη του έχουν πάρει
τ’ άδειο σου βλέμμα και η σιωπή
[R]