Ένα τριαντάφυλλο μπουμπούκι μαραμένο. Ένα κορίτσι πλάι του ξαπλωμένο. Έχουν το ίδιο χρώμα μουντό-μελανιασμένο. Ποιάς Γης το κλίμα το ανάγκασε να μαραθεί, ποιά σκιά κρατά του κοριτσιού την αυγή; Έχουν την ίδια μοίρα τον ήλιο δακρυσμένο. Ποιά μάνα,ποιός πατέρας, ποιά τριανταφυλλιά το γέλιο ν' απολαύσει με αγκάθι στην καρδιά! Ποιός αδελφός,ποιά αδελφή δροσιά ο ήχος της φωνής άρωμα ρόδου το χαμόγελο. Στα βάθη του μυαλού ανάμνηση της σπάνιας ομορφιάς κατάρευση. madlin
Μια πικρή απουσία Μαγδαληνή, βαμμένη με έντονα χρώματα....έτσι για να ζωντανεύει την αντίθεση, με την άχρωμη παλέτα της ζωής...Έντονα φορτισμένο, υπέροχα δοσμένο....