Το τηλέφωνο κοιτάζω που όλο μένει σιωπηλό πόσο θέλω να σε πάρω μα δεν ξέρω τι να πω. Ενοχές γι'αυτά τα λόγια που σου είπα νιώθω εγώ και διστάζω να μιλήσω έστω κι απ'τ'ακουστικό. R. Ντρέπομαι που μαζί σου γίνομαι έτσι που δεν βλέπομαι. Ντρέπομαι που ενάντια σε σένα πάντα στρέφομαι. Δε συμβαίνει μια και δύο είν'φαινόμενο συχνό να ξεχνιέμαι και να λέω ό,τι μου'ρθει στο μυαλό. Σε πληγώνω και το ξέρω είν'ελάττωμα κακό μα έχω τέτοιο χαρακτήρα θέλω να διορθωθώ.
Γεια σου Μαργαρίτη Σε ευχαριστώ πολύ για την ψήφο σου μα πιο πολύ σε ευχαριστώ για τα λόγια σου, που όπως λέει κι ο φίλος Δημήτρης, μου έδωσαν χαρά που είναι ζωή! Σου εύχομαι καλή συνέχεια μα και πολύ κουράγιο! Νομίζω το "Ώσπου" είναι μια κατάθεση ψυχής! Ελπίζω να ακουστεί και να διαβαστεί με όλους τους τρόπους που μπορεί κάτι τέτοιο να γίνει!
ΤΑ ΦΙΛΙΑ ΜΟΥ...
παραμυθενιο το "Ξενοδοχειο το φεγγαρι",κι'ολα αυτα μ'ενα δαχτυλιδι καπνου,κι'θελες να κοψεις το τσιγαρο.... εξυπνη απλοτητα στιχου,ειναι δυσκολο αυτο
Τι χαρα να σε διαβαζω κι απο εδω!! 'Που να ακουσεις σάγαπω΄ Τοσο αληθινο...μα νομιζω πως ολοί 'εμεις' με τα παρομοια 'συμπτωματα' το σάγαπω υπαρχει μεσα μας...το χειροτερο θα ταν να μην υπηρχε... Θερμες ευχες εναν υπεροχο μηνα!!!
πολυ δυνατο το μαθε με μαργαριτη .. σε ευχαριστω για το σχολιο χαιρωμαι που αρεσε το τραγουδι φιλε.. λοιπον οταν περνας απο κομοτηνη ριξε μια κορνα δυνατη θα σε ακουσω...
να είσαι καλά Μαργαρίτη!!!! να είστε καλά!! χάρηκα πάρα πολύ , ελπίζω να τα ξαναπούμε!!!! (καλό το ρεβανί, ε;;)
Μαργαρίτη φίλε μου.............με τόσα ταξίδια που κάνεις καθημερινά, είναι να μην έχεις εμπνεύσεις; Να είσαι καλά και να μας παίρνεις μαζί σου, με τους στίχους σου!!!