Δεν είναι η θάλασσα που πάλλεται τα κύματα Είναι η καρδιά μου που ξεσπάει σε σκιρτήματα Πότε θεριεύει και σε βράχια αλυχτάει Κι άλλοτε πάλι με σελήνη ξενυχτάει Δεν είναι σύννεφο στον ουρανό που τρέχει Είναι το βλέμμα μου που μια στιγμή δεν στέκει Ψάχνει να βρει το χρώμα να κουρνιάσει Χρώμα δε διάλεξε, ποτέ δε θα ησυχάσει Δεν είν’ μπουμπούκι τριαντάφυλλου που άνθισε Είναι η ψυχή μου που σε μια στιγμή ξεσπάθωσε Γδύθηκε όμορφη και ήρθε να χαρίσει Ένα τραγούδι τη ζωή για να υμνήσει!
και το "δεν ειναι"... ΕΙΝΑΙ υπεροχο! τα σεβη μου φιλαρακι μου!
ΠΟΛΥ ΚΑΛΕΣ ΟΙ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΣΟΥ ΚΑΛΛΙΟΠΗ! ΤΑ ΕΥΣΗΜΑ ΜΟΥ! ΝΑ ΄ΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΜΠΝΕΕΣΑΙ ΚΙ ΑΠΟ ΤΟ ΑΕΡΑΚΙ! ΦΙΛΙΚΑ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ.
Ακόμα Καλλιόπη μου, δεν το έχω εξακριβώσει! Συνέχισε δυνατά!
Καλή συνέχεια μέ επιτυχίες σού εύχομαι. Κάτι πού νά αντέχει ή ψυχή μου, κάτι πού νά αξίζει νά αγαπώ, Ξέρω πώς θά πονέσει ή φυγή μου, μά ακόμα κι άν πεθάνω, θά αναστηθώ. Πολύ ωραίο! Βάλε κι άλλα δείγματα.