Lyrics

										Χαλάλι οι φωνές που μου τρυπάνε το μυαλό
αν το αντίτιμο είναι η ομορφιά σου.
Γαλήνη δεν ζητώ ,τα ψάρια έχουν άφθονη
μα συ αλήθεια μου ,
ερινύα και άγγελε αναμένο με κρατάς.
Στα αγρία χρώματα της αυγής
Σε σταγόνες απιστίας
Σε κρυμμένα αναθέματα
Στην λάβα και στον πάγο της επόμενης στιγμής
Μήπως και χθες πάλι δεν βράχνιαζες 
σαν προσπαθούσες να μιλήσεις στις πιό μακρινές άκρες της μοναξιάς μου;
Πολέμησε κανείς έναν απλό πονοκέφαλο με όπλα και ασπίδες
Πρώτος δεν θα είμαι, 
μα ο αιχμάλωτος πολέμου δεν αξιώνει
απλά περιμένει το τέλος
Είτε έτσι είτε αλλιώς.