Στίχοι

										Δρόμοι σκοτεινοί, φώτα που βουίζουν
Ξενύχτηδες εδώ κι εκεί, μας νανουρίζουν

Πέρασαν φύγαν όλοι, ίδια όπως εσύ
Η κοινή μας πόλη, έμεινε αδειανή

Στο λιμάνι της ξανακατέβηκα
Άναψα τσιγάρο μες στο κρύο
Του ερωτά σου έχασα το πλοίο,
Κι έτσι τα τσιγάρα γίναν δύο

Την ανατολή της δε θα ξαναδώ, θα ξαναγυρίσω αργά στο σπίτι,
Μόνο τ' άρωμα σου θα μου λείπει, πάνω στο κασκόλ μου να φορώ

Κι όταν θα ξυπνάω κάθε Κυριακή, θ' ανυπομονώ για τη Δευτέρα,
Θα' ναι η απουσία σου μια μέρα, όταν θα γυρίσεις πάλι εκεί

Στο λιμάνι της ξανακατέβηκα
Άναψα τσιγάρο μες στο κρύο
Του ερωτά σου έχασα το πλοίο,
Κι έτσι τα τσιγάρα γίναν δύο