Published 15 years ago in Rock
Προσεχώς
- 591
- 0
- 0
- 0
- 5
- 0
Lyrics
Δεν μας ενώνουν πολλά και χώρια συνηθίσαμε να ζούμε μα είναι η αγάπη σαν παλιά γειτονιά κι όσο κι αν θέλουμε να φύγουμε μακριά ξαναγυρνούμε δεν μας ενώνουν πολλά να ξεχάσουμε με πείσμα ζητούμε μα όσο κι αν ψάχνουμε καινούργια, τα παλιά βρίσκουμε πάντα ευκαιρία στα ξαφνικά και ξαναζούμε Έλα και πάρε με, πάρε με κράτα με δίπλα σου φως μου εσένα μόνο νοστάλγησα απ' το γέλιο σου δωσ' μου Έλα πάρε με και θα δεις πως δεν τελειώσαμε ακριβώς δεν τελειώνουμε εμείς θα σε βρω προσεχώς Μας χωρίζουν πολλά κι αντίθετα σε ράγιες περπατούμε μα όσο κι αν θέλουμε να αλλάξουμε μυαλά βρίσκουμε πάλι στη συνήθεια σιγουριά για να τα βρούμε
έρχεται ο άνθρωπος και σκαρώνει κάτι τέτοια: "έχεις τα μάτια ενός μικρού παιδιού την αθωότητα να κρύβεσαι στα λάθη είσαι η άκρη, ενός κρυμμένου μυστικού για να σε βλέπω όπως κανένας δεν θα μάθει" Μπράβο και πάλι!!!!
Καλησπέρα Φίλε. Στοφή-στροφή "ο Λάμπρος" γίνεται οικείος μου και το ποίημα σου Πανέμορφο!
ευχαριστώ από καρδιάς!καλή εβδομάδα!
ξέχωρα από το σχόλιό σου, που με πετάς στα ύψη..... με συγκινεί......... Καλέ μου φίλε να είσαι πάντα καλά, και να ξέρεις ότι πάντα παρακολουθώ-αραιά μεν αλλά πάντα...- τις ομορφιές που καταχωρείς!!!!!! Να έχεις ένα όμορφο Καλοκαίρι............
Μα δεν ξεχνιέται αυτή η σάπια η μετριότητα μονάχα εσένα μου θυμίζει κι αβεβαιότητα... πολλά φιλιά !!!