Lyrics

										Καπνός βαρύς
του ναργιλέ μου το θαμπό σεκλέτι
λιτανίζω.
Βουνό βουνό
θα το γυρίζω και το φούμο φούμο
να με καίει.
Κοιτώ ψηλά
μα η ομίχλη μου που φτιάνει μπούκλες
με κοιμίζει.
Και ζω ξανά
σα ντενεκές που ο παράς μονάχα
τον ξυπνάει.

Ψελτή σιωπή
αντιλαλεί στις κορυφές τραγούδι
σαν μου λέει.
Και συ ακούς
σα να μην άκουγες ποτέ στ' αλήθεια
τη φωνή σου.
Μισή ντροπή
είναι δική μου που στο στήθος μέσα
χορταριάζει.
Καπνός βαρύς
σα ντερτιλής άντρας και ντόμπρος φέυγει
μακριά σου.