Το σήμα δόθηκε το ρήγμα πήρε σχήμα εικόνες γκρίζες που ξεδίπλωσε η ψυχή μελαγχολία και βροχή στου νου την κόψη του λόγου το αληθές αιμοραγεί. Στη μοναξιά της ύπαρξης,το φύραμα οι σκέψεις το δόλωμα οι έρημες οι μέρες οι νεκρές οι πράξεις που δεν γίνονται επάλξεις που κιοτεύουν στη μοναξιά της ύπαρξης το δίχτυ είν'οι πληγές. Το σήμα δόθηκε ,η νύχτα εφιάλτης στάλθηκε μήνυμα απ'τα μύχια του κορμιού τα μάτια τρέχουνε ποτάμια στα μαλλιά της αργεί σαν να ΄'ναι θάνατος το φως τ'αυγερινού. (διαθέσιμο)
Ελενακι μου ο Παναγαθος Θεος να εχει αναπαυμενη την ψυχουλα του αδερφου σου εν τοπω Παραδεισω και σε εσας να δινει δυναμη να αντεξετε την απουσια του.
καλά Ελενη μου, μου έδωσες μεγάλη χαρά, βαθειά!
της ψυχής μου να ξεγράψω"....Με συγκίνησε το "Χρόνια μου χαμένα".Γεια σου Ελένη με το ουσιαστικό παρόν σου.
είναι άριστο.Σπάνια βρίσκουμε να διαβάσουμε τέτοιους στίχους.
το "Με τους μονόλογους"! Παρατηρώ εδώ και κάμποσο καιρό μια υπερκινητικότητα από μέρους σου Ελένη με εξαιρετικά όμορφες δημιουργίες τόσο στις στιχουργικές όσο και στις μουσικές σου εμπνεύσεις, πολύ καλό αυτό!! Φιλιά!
"Σώματα ήμασταν.. τριαντάφυλλα και κρίνα" Γράφεις πάρα πολύ καλά. Μπράβο.
στο κέντρο οι τρίτες-οι ψυχές- π'αγάπησαν πολύ τη μελωδία τη στρυφνή που λέγεται ζωή. Πολύ καλό!!!!!!
to onoma mou
μπας κι εισαι η θυληκη πλευρα μου???
Σας ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σας.Το πόρνη ευαισθησία μου είναι καταπληχτικό.Νάσται καλά...
"λίαν δυναμική"
Μ' αρέσει γενικά η παρουσία σου απ' όλες τις απόψεις. Και η γραφή σου, η επαναστατικότητα που έχεις. Εδώ είναι λίγο δύσκολα τα πράγματα γιατί είμαστε μόνο δημιουργοί αλλά είναι καλά για συνεργασίες. Τα λέμε.