Lyrics

										Σαν σκηνικό κατεστραμμένο οι στιγμές μας
θαρρείς κι επίτηδες συνέβη και αυτό,
σ' ένα παράλογο παιχνίδι οι ενοχές μας
παγιδευμένες στης ψυχής τον πανικό.

Ξέμαθε ο ένας μας τον άλλον ν' αγαπάει
κι η κάθε σκέψη μας είναι μια μαχαιριά
που μας πληγώνει σιωπηλά και μας πονάει
βαθειά στο στήθος, κατ' ευθείαν στην καρδιά.

ΡΕΦΡΕΝ
Θα μείνεις μόνη σου στο τέλος, να το ξέρεις
το παρελθόν θα σε πικραίνει και θα κλαις
της εγκατάλειψης το τίμημα θα φέρεις
κι από τα λάθη σου αγιάτρευτες πληγές.

Κοίταξες δήθεν αδιάφορα στο βάθος
και έμοιαζαν όλα να 'ναι τόσο φυσικά
εικόνα θλίψης το μεγάλο μας το λάθος
μπρός στ' αδιέξοδο που φτάνει τελικά.

Τώρα κι οι άγγελοι σιωπήσαν, τί να πούνε
βλέπουν το δράμα αυτό που ζούμε, στοργικά
κι αυτά τα χείλη σου που με κατηγορούνε
κάποτε μου 'διναν φιλιά λυτρωτικά.

ΜΟΥΣΙΚΗ: ΑΝΤΩΝΗΣ ΒΑΡΔΗΣ
ΣΤΙΧΟΙ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ
ΤΡΑΓΟΥΔΙ: ΑΝΤΩΝΗΣ ΒΑΡΔΗΣ
ΕΤΑΙΡΕΙΑ:WARNER MUSIC